Myślę, że dziś dla nikogo nie jest tajemnicą, że rodzina jest pierwszym i najbardziej aktywnym środowiskiem, w którym kształtuje się nowa Osobowość. A dziecko przeniesie do wielkiego świata wszystkie swoje wiodące wzorce zachowań z rodziny. Pierwsze umiejętności komunikacji i budowania relacji kształtują się w rodzinie (początkowo oczywiście czerpią je z przykładów relacji między małżonkami, rodzicami i dziećmi). , przedstawiciele różnych pokoleń). I to w rodzinie dokonuje się moralnej regulacji zachowania, inwestuje się wytyczne dotyczące wartości, a także następuje duchowe wzajemne wzbogacenie. Ogólnie rzecz biorąc, asymilacja wszystkich tych modeli u dziecka często następuje spontanicznie: widział / słyszał - był pod wrażeniem - „adoptowany” (i dobrze, jeśli zobaczył, co jest potrzebne), dlatego potrzebne są specjalne metody oddziaływania na świadomość dziecka, które pomogą dorosłym pielęgnować w nim niezbędne cechy osobiste, co dodatkowo przyczyni się do jego korzystnego socjalizacja. Najskuteczniejsze metody wychowania dziecka są bezpośrednio związane z aktywnym wspólnym działaniem. Jednym z takich narzędzi, które pomaga rodzicom kształtować u dzieci odpowiednie wzorce zachowań i prawidłowe wartości, jest wspólne czytanie. Rodzina jest pierwszą instytucją wprowadzającą dziecko w kulturę, w tym kulturę czytelniczą. Problem czytelnictwa dzieci jest dziś dość palący. Jest to bezpośrednio związane z ostrymi problemami społeczno-kulturowymi społeczeństwa (liberalizacja społeczeństwa, gwałtowna zmiana norm kulturowych, celów i wartości, kryzys rodzinny, badania naukowe w dziedzinie edukacji i wychowania itp.). Ponadto mnóstwo trudnych- kontrola informacji, a także łatwa dostępność różnych form wypoczynku wymagających znacznie mniejszego wysiłku niż czytanie (oglądanie kreskówek, filmów w Internecie, gry komputerowe) powodują, że dzieci praktycznie przestają czytać. Prowadzi to do wielu negatywnych konsekwencji, od spadku inteligencji werbalnej po pogorszenie takich procesów poznawczych jak myślenie, wyobraźnia, percepcja itp.). Dlatego ZBIOROWE czytanie jest dziś bardzo ważnym i bardzo skutecznym narzędziem edukacyjnym. Jeśli Ty i Twoje dziecko macie dobry kontakt, to wspólne czytanie, jak każda wspólna aktywność, jest procesem bardzo pożądanym. A jeśli jest to przedszkolak, który widuje mamę i tatę tylko wieczorami, to w zasadzie jest lepszy niż samotny, bo w tym momencie otrzymuje UWAGĘ, której tak mu brakuje. W tej chwili bardziej niż kiedykolwiek jest gotowy Cię słuchać i słyszeć. W takich momentach możesz zaoferować mu czytanie, a nie oglądanie kreskówki. I zaproponuj mu literaturę, która będzie dla niego najciekawsza (a jeśli będzie czytana samodzielnie, być może trudna – jeśli dziecko jest małe). A potem omów doświadczenia bohaterów, wyraź swój stosunek do nich, wyjaśnij dziecku trudne momenty i wykonaj niezbędne akcenty. To wspaniałe narzędzie do rozwoju zarówno inteligencji werbalnej, jak i emocjonalnej. Oczywiście, aby zaszczepić w dziecku miłość do czytania (która niewątpliwie przyda mu się w przyszłości), trzeba zacząć wspólne czytanie już od najmłodszych lat. jak to tylko możliwe – na szczęście dzisiaj są książki dla dzieci niemal w każdym wieku. Nie należy jednak myśleć, że wspólne czytanie jest przeznaczone wyłącznie dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkół podstawowych. Jest to wspaniałe narzędzie edukacyjne w okresie dojrzewania. Oczywiście w tym wieku nie ma potrzeby siadania z dzieckiem. Jednak pytając, co lubi, co czyta, jakie momenty robią na nim szczególne wrażenie i dlaczego, możesz dowiedzieć się wielu nowych rzeczy o swoim dziecku. Bardzo ważna jest tutaj prawidłowa reakcja na nowe informacje. Nawet jeśli dziecko przeczyta coś, co uważasz za niewyobrażalną herezję, nie możesz zareagować, mówiąc coś w stylu: „O Boże! Jak możesz to czytać!” Robiąc to, zdewaluujesz jego interesy i tylko odepchniesz go od siebie. Możesz ostrożnie wyrazić zdziwienie, podzielić się tym, co lubiłeś w jego wieku i dlaczego. I w!)))