Kiedy przeprowadziłam badania na temat samooceny kobiet (metoda Dembo-Rubinsteina), wyszły na jaw ciekawe fakty. Okazuje się, że samoocena kobiet zamężnych i niezamężnych jest inna. Zamężne kobiety najczęściej przyznawały sobie niższe oceny (w porównaniu z kobietami niezamężnymi). Jednocześnie samoocena kobiet zamężnych była bardziej stabilna we wszystkich obszarach (wygląd, praca, relacje, miłość), natomiast samoocena kobiet niezamężnych wahała się od 0-1 (związki, miłość) do 9-10 (praca, wygląd). Kobiety często swoim odpowiedziom dodają: „Tak, nie jestem mężatką, ale jestem czołowym specjalistą / wolnym / zajętym samorozwojem”. Na moich seminariach nazywam ten rodzaj poczucia własnej wartości „Ale ja…” – służy jako dobra obrona przed lękiem, ale odciąga kobietę od holistycznego spojrzenia na siebie. „Ale ja…” to nie tylko ekran dla niezamężnych kobiet, to metoda wybierana przez kobiety niedojrzałe. Rodzinne panie chowają się za „Tak, jestem gruba, ale mam 3 dzieci i mój mąż mnie kocha”. Ta metoda samooceny przeszkadza kobiecie - zdaje się usprawiedliwiać swoją bezczynność, posypywać problem cukrem pudrem. Ogólnie rzecz biorąc, oszukuje siebie, oszukuje siebie. Tak objawia się w nas biegun ujemny FB_LINK. Kiedy słowami odwracamy uwagę od problemu, od jego rozwiązania. „Ale ja” jest jak rozmowa pomiędzy małą, mądrą Dziewczynką w nas, która właściwie jest zdezorientowana, nie wie, co robić, ale nie chce wyglądać na słabą i zależną. „Ale jestem” - udowadnia kobieta, szuka wymówek, gdy nie jest to wcale konieczne. Wystarczy przyznać: „Tak, nie jestem mężatką, nie układają mi się relacje z mężczyznami, w pracy jestem dobrą specjalistką, mam hobby, kocham swoje ciało i o nie dbam”. A jeśli odczuwasz niepokój w związku z związkiem, uznaj to uczucie. I pracuj z tym kompleksem. A jeśli twój status „wolny” ci nie przeszkadza, twoja dusza jest spokojna i „wszystko w porządku, piękna markiza!”, To jest twoja uczciwość. Żyjesz w pokoju ze sobą i swoim otoczeniem.