Gotowość dziecka do szkoły Zapisanie się do szkoły to punkt zwrotny w życiu dziecka, przejście do nowego sposobu życia i warunków działania, nowa pozycja w społeczeństwie, nowe relacje z dorosłymi i rówieśnikami. Charakterystyka gotowości dziecka do nauki szkolnej obejmuje 3 aspekty: fizyczny, specjalny i psychologiczny. Gotowość fizyczna do nauki charakteryzuje przede wszystkim możliwości funkcjonalne dziecka i stan jego zdrowia. Gotowość psychiczna zakłada gotowość intelektualną, osobistą i emocjonalno-wolicjonalną Przez gotowość należy rozumieć wymagany poziom rozwoju określonych procesów poznawczych: - stopień zróżnicowania percepcji, - myślenie analityczne (umiejętność ustalania powiązań między głównymi cechami i zjawiskami, umiejętność odtwarzania wzorca), - obecność pewnego wzorca. racjonalne podejście do rzeczywistości (osłabienie roli fantazji), - pamięć logiczna (dobrowolna), - rozwój subtelnych ruchów rąk i koordynacji wzrokowo-ruchowej, - słuchowe opanowanie języka mówionego oraz umiejętność rozumienia i używania symboli, - zainteresowanie wiedza, proces jej zdobywania poprzez dodatkowy wysiłek. Dzieci przyciąga nie tylko możliwość uczenia się. Dla przedszkolaków zewnętrzne atrybuty życia szkolnego mają ogromną siłę przyciągającą: siedzenie przy ławkach, dzwonki, przerwy, oceny, trzymanie teczki, piórnika itp. Przejawia się to w wypowiedziach wielu dzieci: „Lubię to w szkoła, tam dają oceny”; „W szkole jest nauczyciel, jest ławka, a tu jest nauczyciel” itp. Zainteresowanie tego rodzaju momentami zewnętrznymi jest mniej ważne niż chęć uczenia się, ale ma też znaczenie pozytywne, wyrażając ogólną chęć dziecka do nauki zmienić swoje miejsce w społeczeństwie, swoją pozycję wśród innych ludzi. W przypadku zdrowego, normalnego stosunku bliskich do szkoły i nauki, dziecko z niecierpliwością przygotowuje się do szkoły.