Najprawdopodobniej było to już omawiane więcej niż raz, ale myślę, że ważne jest, aby poruszyć temat ataku paniki. Atak paniki to atak, który jest jasno określony w czasie. Powstaje jak lawina, z przejawem nieuzasadnionego niepokoju i strachu. Wszystkiemu temu towarzyszy szybki oddech, kołatanie serca, mobilizacja lub skurcze mięśni, arytmia, zawroty głowy, nudności, łzy. Ataki paniki są zespołem zaburzeń paniki. Jest to zaburzenie ze spektrum lęku z nawracającymi atakami. Warto jednak wziąć pod uwagę, że atak paniki nie zawsze jest mediatorem zespołu lęku napadowego. Ale o tym później Mechanizm PAPA może powstać w wyniku zaburzenia (czy to paniki, depresji, czy PTSD), zaburzeń autonomicznych lub patologii fizjologicznych. PA może wystąpić również na skutek długotrwałego stresu (lub bardzo silnego szoku). Innymi słowy, wyczerpany układ nerwowy dobrze przyczynia się do manifestacji lęku, a lęk przyczynia się do PA. Atak PA można opisać pewną sekwencją1. Przełącznik. PA zwykle rozpoczyna się pod wpływem jakiegoś „wyzwalacza”, czy to stresu, sytuacji, problemu, osoby, miejsca, muzyki, zapachu (który był związany z traumatycznym doświadczeniem z przeszłości lub przypominał o nim). Na przykład, jeśli dana osoba przeżyła silny szok w sklepie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że napaść się powtórzy. Ale w tym przypadku nie jest winne samo miejsce, nie tylko doświadczenie, ale i strach przed powtórzeniem PA. 2. Reakcja. Organizm reaguje uwalniając adrenalinę do krwi. 3. Reakcja na adrenalinę. Nasilają się uczucia niepokoju i strachu. Organizm zaczyna wykazywać objawy PA. Dosłownie „panika”. 4. Przy pomocy specjalnych technik, zmiany otoczenia lub pomocy innych PA ustępuje. Oddychanie staje się łatwiejsze.5. Stres. Atak paniki jest poważnym stresorem dla organizmu. U człowieka pojawia się strach przed powtórzeniem PA, strach o swoje zdrowie. Często w przypadku PA osobę ogarnia silny strach przed śmiercią; logiczne jest, że osoba ta będzie się obawiać powtórzenia tego ataku. Krótko o objawach PA: niezależny atak silnego lęku o nagłym początku , trwające +-10-15 minut. W przypadku PA najlepiej zwrócić się o pomoc i wsparcie do specjalisty, ponieważ czasami unikanie dalszych ataków znacznie zakłóca życie danej osoby (na przykład do pracy można dojechać tylko metrem, ale on boi się metra). Zatem PA jest żywym i niezbyt przyjemnym doświadczeniem, ale z którym można pracować. W przyszłości opowiem Wam o metodach samopomocy dla PA. Potrzebujesz pomocy? Masz dość niepokoju? Zapisz się na konsultację! Miru – Spokój! :)