Nie każde dziecko jest gotowe na przyjęcie nowego mężczyzny (kobiety), który zajął miejsce ich własnego ojca (lub matki). Nastolatki, których psychika jest bardzo wrażliwa w okresie dojrzewania, szczególnie ostro reagują na dramatyczne zmiany w rodzinie. Czego doświadcza nastolatek? Tak naprawdę nastolatek jest jeszcze dzieckiem, dlatego wszystko, co nowe i nieznane, postrzega ze strachem i nieufnością. I nie jest to zaskakujące, ponieważ to, co uważał za niezachwianą prawdę, runęło wraz z rozwodem lub śmiercią rodzica, dziecko po jednym szoku zyskuje ojczyma (lub macochę), który stara się go wychować i zastąpić tata (lub mama). Jest to jednak niemożliwe a priori, gdyż miejsce ojca i matki w głowie nastolatka jest jasno określone, a więź emocjonalna łącząca go z biologicznymi rodzicami jest silna. To naturalne, że próby nawiązania kontaktu przez dorosłych z dzieckiem spotykają się z wrogością. Nastolatek uważa te kroki za pochlebstwa, pouczenia, ale nie przejaw dobrej woli i uczestnictwa. Małe dzieci najlepiej przystosowują się do pojawienia się nowej osoby w rodzinie. Nastolatki boleśnie odczuwają ponowne małżeństwo rodziców, dlatego często wycofują się, stają się bardziej niezależne, dlatego starają się unikać domowych spotkań, wspólnych śniadań, obiadów i kolacji ze strony ojczyma lub macochy w celu wychowania lub „rozmowy od serca”. często powodują irytację, a nawet agresję. Dziecko staje się obojętne i kłujące. Z tego powodu cierpią wszyscy członkowie rodziny, a przede wszystkim sam nastolatek. Trudności w interakcji nastolatka z nowymi członkami rodziny. Często zdarza się, że problem interakcji między dorosłymi a nastolatkiem pogłębiają inne czynniki: * matka jest zazdrosna o nowego męża swojej dorastającej córki; * pojawienie się w rodzinie innych dzieci (urodzonych w ponownym małżeństwie lub naturalnych dzieci ojczyma lub macochy); * dziecko jest zazdrosne o swoją matkę lub ojca ojczymem czy macochą inaczej niż chłopcy. Te drugie szybciej się dostosowują i łatwiej przyzwyczajają się do nowej osoby w domu, zaprzyjaźniają się z nią i zdobywają niezbędne doświadczenie. Wręcz przeciwnie, dziewczętom trudniej jest zaakceptować fakt pojawienia się „zastępcy” rodzica, który opuścił rodzinę. Sposoby rozwiązania problemu Wchodząc w ponowne małżeństwo, rodzice nastolatków powinni zrozumieć, że jest to nowy mężczyzna lub kobieta, bez względu na to, jak bardzo są uważni i troskliwi, nigdy nie zastąpią krewnych swojego dziecka. I nie warto próbować. Ojczym i macocha muszą zaakceptować i uświadomić sobie ten fakt i na tej podstawie zbudować strategię komunikacji z nastolatkiem. Musi stać się dla dziecka bliskim dorosłym, ale nie ma obowiązku kochać dziecka partnera jak własne. Warunkami normalnej i stosunkowo szybkiej adaptacji nastolatka są: * bliska, pełna zaufania relacja pomiędzy nastolatkiem a biologicznym ojcem (matką), z którym mieszka; * dziecko nie powinno mieć poczucia bycia uwikłanym w konflikt pomiędzy nimi Głównym powodem, dla którego dziecko nie akceptuje ojczyma lub macochy, jest strach. Negatywne doświadczenia miała nastolatka, która przeżyła rozwód rodziców. Skandale, łzy, trudna atmosfera w domu – to wszystko odbiło się na jego psychice, dlatego nawet w normalnym środowisku automatycznie włącza ochronę. Potrzeba czasu, aby stłumić wewnętrzny ból i dużo cierpliwości, aby zdobyć zaufanie nastolatka Powodzenia w budowaniu relacji w rodzinie!