Wygląda na to, że tytuł artykułu wywoła różne reakcje, a wszystkie będą dotyczyć głównie tego, o czym może być artykuł o takim tytule. Główny problem polega na tym, że samo uczucie miłości zawsze budziło i nadal budzi kontrowersje. Niektórzy twierdzą, że to uczucie ma miejsce, inni przyznają, że istnieje, ale z dużymi zastrzeżeniami, a jeszcze inni na ogół twierdzą, że miłości w ogóle nie może być, że to wszystko jest machinacją szaitana. W ogóle jest tyle ludzi i tyle opinii, jednak trzeba jasno zrozumieć, że miłość między mężczyzną a kobietą i to właśnie ten rodzaj miłości będzie omówiony w artykule, naprawdę istnieje i jest bardzo zjawiskiem. siła efektywna. Warto poważnie zastanowić się, jak wielkie jest to uczucie, jakie znaczenie nabiera w życiu każdego z nas. Ale, co jest niezwykle ważne, w rzeczywistości nie jest tak łatwo odróżnić prawdziwą miłość od innych uczuć, które są zewnętrznie podobne do tego. Niestety miłość jest niezwykle trudna do zdefiniowania, jasnego opisania i określenia głównych kryteriów różnicy. Wynika to z faktu, że samo uczucie miłości jest złożone i obejmuje kilka elementów: faktyczny emocjonalny (jest to podekscytowanie, strach, radość, inspiracja itp.), poznawczy (jest to nasza wiedza o przedmiocie miłości, o cechy jego charakteru, charakteru moralnego) i behawioralne (wszelkie nasze działania w stosunku do bliskiej osoby). To suma wszystkich tych elementów pozwala nam wyprowadzić nowy - oceniający, czyli ogólną ocenę tego, co ta lub ta osoba oznacza w naszym życiu, co jesteśmy gotowi dla niej zrobić, co poświęcić. Właściwie poświęcenie w swej istocie zawsze działa jako swego rodzaju katalizator miłości, ale o tym porozmawiamy nieco później W historii nauk psychologicznych problemowi miłości poświęcono dość duże miejsce. wielu naukowców próbowało to zdefiniować, napisano na ten temat wiele prac. Moim zdaniem ze wszystkich różnorodnych teorii miłość najlepiej zdefiniował słynny psycholog Erich Fromm. W szczególności wskazał, że prawdziwa miłość to nic innego jak szczere zainteresowanie jednej osoby osobistym rozwojem drugiej. Szczególnie podkreślał, że kochanek zawsze przedkłada dobro kochanej osoby ponad swoje własne; szczęście drugiej osoby, ukochanej osoby, wydaje się mieć w twórczości Fromma dużą wartość. W swoim dziele „Sztuka kochania” pisze: „Kochać kogoś to nie tylko silne uczucie, to determinacja, to rozsądny wybór, to odpowiedzialność, to akt”. Z tego krótkiego cytatu jasno wynika, że ​​miłość zawsze zakłada obecność rozumu, jego włączenie w proces. Prawdziwa miłość wyklucza ślepe przywiązanie, całkowite lekceważenie obiektywnej rzeczywistości i głosu rozsądku. W przeciwnym razie jest to po prostu pasja lub dewiacja psychiczna. W naturze mojej pracy dość często spotykam się z apelami o to, że ludzkie uczucia zostały zdradzone, zawiedzione nadzieje, a miłość sprawia tylko kłopoty. Warto zauważyć, że w większości przypadków nie ma potrzeby mówić o miłości jako takiej. Najczęściej jest to współczucie, zauroczenie, pożądanie seksualne, myślenie życzeniowe, a jeszcze częściej zraniona duma. Pracując z ludźmi i ogólnie analizując pracę swoich kolegów, coraz częściej dochodzisz do wniosku, że duża część ludzi po prostu nie jest zdolna do miłości. Własny egoizm jest wyższy od poświęcenia, brane są pod uwagę jedynie własne pragnienia. Media uparcie narzucają fałszywy stereotyp, który każdy może pokochać, że aby rozwinąć to uczucie, wystarczy żyć razem, żyć pełnią życia. i tego typu rzeczy. Jest to najniebezpieczniejsze złudzenie, prowadzące do całkowitej degradacji ludzi, upodabniając ich do zwierząt. Wszystko to prowadzi do tego, że dzięki miłości ludzie zaczynają cokolwiek rozumieć i będą kierować się w swoim życiu tą fałszywą wiedzą. Niezwykle ważne jest zrozumienie, że szczerze kochająca osoba będzie dążyć do samorozwoju, do poprawy własnego charakteru,.