Jesteśmy samoświadomi - i to właśnie odróżnia ludzkość od innych znanych nam form życia. To nasza supermoc, która pomaga nam stać się lepszymi, uczyć się na błędach, zdobywać doświadczenie, budować wysokiej jakości relacje społeczne i nie tylko. I dlatego nie możemy sobie pozwolić na sprowadzanie ludzkich zachowań do najprostszych form, jakie możemy zaobserwować, np. u innych zwierząt jednak od czasu do czasu w polu informacyjnym pojawiają się pomysły, że zachowanie, a przede wszystkim zachowanie związane z płcią, jest całkiem porównywalne z zachowaniem zwierząt. Dlatego zwolennicy tej idei argumentują, że człowiekiem kierują instynkty, popędy i hormony, determinując w ten sposób różne aspekty życia: od związków po pracę. Przykładów nie trzeba daleko szukać - hierarchia relacji międzyludzkich według „praw wilka” (alfa, beta…), ścisły podział życia rodzinnego, w ogóle, uprzedmiotowienie osoby ze względu na jej płeć itp. Co gorsza, ambasadorzy takich idei mają tendencję do usprawiedliwiania przemocy w jakiejkolwiek formie takimi stwierdzeniami. Takie stanowisko jest wygodne – wszak jeśli człowiek jest zwierzęciem, którym kieruje instynkt, wówczas spada z niego wszelka odpowiedzialność . Jest po prostu niewolnikiem swoich pragnień. Warto oczywiście zaznaczyć, że podobną myśl głosił twórca psychoanalizy, S. Freud, który swoją teorię i praktykę budował na koncepcji libido, popędów i pragnień (ID), którym sprzeciwiały się kulturowe i moralne uwarunkowania. postawy (Super-Ego), pomiędzy którymi biedne, słabe Ego. Jednak pomimo ogólnej tendencji teorii Freuda w kierunku redukcjonizmu (uproszczania człowieka do najprostszych, ściśle ustrukturyzowanych elementów), ignorancją byłoby sprowadzanie jego geniuszu do tak banalnych idei, otwarcie deklarując ludzką bezradność. Podzielam jednak punkt widzenia, że ​​chociaż nie mamy prawa umniejszać roli i znaczenia ludzkich instynktów, ich biologicznie zdeterminowanych pragnień i działań, a jednak wiele rzeczy odróżnia nas od zwierząt. W swojej książce „Fenomen człowieka” francuski antropolog Pierre Teilhard de Chardin pokazuje, że gdy w procesie ewolucji pojawia się nowa funkcja, zmienia się cały dotychczasowy model zachowania – cały gestalt organizmu, dlatego może on następnie rozpatrywane wyłącznie z uwzględnieniem nowej funkcji. Każda funkcja tworzy nowy poziom złożoności, który wpływa na działanie najprostszych elementów - proste zjawisko można zrozumieć tylko w ramach bardziej złożonego. I tak wraz z nadejściem człowieka pojawia się zasadniczo nowa funkcja (m.in inne) - samoświadomość Dlatego wszystkie najprostsze funkcje biologiczne człowieka są konieczne do zrozumienia z punktu widzenia możliwości bycia świadomym siebie. Amerykański psychoterapeuta egzystencjalny Rollo May podaje przykład zachowań seksualnych, które są charakterystyczne dla wszystkich ssaków, jednak u ludzi przybierają one zupełnie inną formę i wartość: „...impulsy seksualne są obecnie zdeterminowane osobowością partnera; Najważniejsze staje się to, co myślimy o drugiej osobie – czy to o mężczyźnie, czy o kobiecie – w prawdziwym życiu lub w naszych fantazjach” R. Majowe „Odkrycie bycia” Nasza zdolność do refleksji nie pozostawia nam szansy na uniknięcie odpowiedzialności – w przeciwieństwie do tych samych zwierząt, potrafimy rozpoznać swoje funkcje biologiczne i na ich podstawie zbudować plan zachowania. Jesteśmy w stanie je zaspokoić bez konieczności stosowania ucisku i przemocy wobec innych i siebie. Dlatego takie wypowiedzi to nic innego jak zasłona, za którą najwyraźniej kryje się głęboki ból, rozpacz, strach, niepewność siebie i świata. Próbując przekonać innych o ludzkiej bezradności wobec instynktów, zwolennicy takich idei starają się ukryć swoją bezradność wobec prawdziwie ludzkich przeżyć. PS Malarstwo V.V. Kampen „Zew udomowionej bestii” Udzielam pomocy psychoterapeutycznej: osobiście na terenie miasta Perm oraz online (Zoom, Microsoft Teams). Kontakt: +79223465529 (pisz na Telegram, Viber, WhatsApp) lub pocztą [email chroniony).]