Błędy percepcji, czyli jak nauczyć się mówić otwarcie. Komunikacja między ludźmi jest zdeterminowana przez wyobrażenia o sobie nawzajem, które rozwijają się w ich percepcji. Percepcja to nie tylko tworzenie obrazu na podstawie oceny wyglądu i zachowania partnera komunikacji. ale także zrozumienie znaczenia tego, o czym mówi. Jednocześnie zrozumienie w dużej mierze zależy od celów, motywów, wzajemnych postaw i wzajemnej akceptacji tych celów przez partnerów. Złożoność procesu percepcji i komunikacji polega na tym, że zdolność człowieka do przetwarzania informacji jest ograniczona. Wpływ na to ma wiele czynników: - brak informacji (dla obu lub jednego rozmówcy) - cechy osobowe selekcji informacji - w tym emocje - błędne wnioski myślowe, wnioski Otwartość ma ogromne znaczenie dla wzajemnego zrozumienia, tj. umiejętność bycia uczciwym i naturalnym w relacjach z innymi. Zaleca się rozmawiać otwarcie, kierując się wspólnym celem i bez obraźliwych roszczeń wobec siebie, według następującego schematu: Nazwij znany fakt (bez uogólnień, tylko konkretne wydarzenie z konkretnego dnia lub godziny). Nazwij swoje przemyślenia i uczucia związane z tym faktem (jakiekolwiek by one nie były). Nazwij swoje życzenia (w formie pytania, prośby, pragnienia). Wyjaśnij cel (wyjaśnij, dlaczego rozpoczyna się tę rozmowę i w jaki sposób jej rozwiązanie pomoże obu stronom). PS Ważne jest, aby monitorować swoją intonację. Rozmawiaj o wszelkich emocjach, starając się zachować spokój. Przecież ta rozmowa ma na celu wyjaśnienie sytuacji, delikatne przedstawienie sobie nawzajem uczuć, emocji, życzeń. Na przykład: 1. Mamo, dzisiaj zadzwoniłaś do mnie po raz piąty.2. Jestem teraz w pracy, rozprasza mnie to i już zaczynam się denerwować.3. Proszę, porozmawiajmy wieczorem po 18. A jutro przyjadę do Ciebie.4. Mamo, bardzo Cię kocham i chcę, żeby tak zostało, abyśmy się nie kłócili o takie bzdury. Do widzenia, oddzwonimy wieczorem) lub: 1. Dziś rano słyszałem, jak rozmawiasz przez telefon półszeptem.2. Zaniepokoiło mnie to, moja wyobraźnia nakreśliła mi tysiące opcji, co to może być.3. Proszę, powiedz mi, z kim rozmawiałeś i dlaczego po cichu?4. Chcę, żeby nasz związek pozostał szczery i pełen miłości... Odpowiedz, jeśli też tego chcesz... Przykłady z konsultacji: Przykład 1: Chciałam wrócić do domu i przytulić męża. „Pochwal mnie, głaskaj, przytulaj, mów, że mnie kochasz”. I mam... pożądanie.* Podaj fakt. (Teraz przyszedłeś do mnie i prosisz o seks)* Nazwij swoje uczucia (jestem bardzo urażona, czuję się niezrozumiana)* Nazwij swoje życzenia (naprawdę chcę, żebyś mnie teraz pogłaskał, powiedział, że mnie kochasz)* Oferta własną wersję rozwoju wydarzeń (Obejmij mnie, proszę)* Przypomnij mi o wspólnym celu (Przecież ja też chcę seksu, ale nie tak nagle... Najpierw potrzebuję trochę Twojej uwagi). Przykład 2: Próba udowodnienia partnerowi, że jabłka są smaczniejsze od pomarańczy jest celem osobistym, któremu może towarzyszyć prośba: proszę przy zakupie owoców pamiętać, że bardziej lubię jabłka niż pomarańcze i będę bardzo , bardzo mi miło, jeśli o tym pamiętasz i czasami mnie rozpieszczasz). Osobista opinia każdego może pozostać osobistą opinią każdego i nie kolidować z życiem innych. Ludzie często zamieniają te różnice w tragedie i wojny. Chociaż mogą całkiem ze sobą współistnieć. Dziś jabłka, jutro pomarańcze. A wtedy niewykonanie umowy można „przedstawić” w ten sposób: * Podaj fakt (Kupiłeś dzisiaj pomarańcze, chociaż była kolejka jabłek) * Twoje uczucia (byłem zdenerwowany) * Twoje pragnienia (naprawdę chcę umowy zawarte w naszej rodzinie do wypełnienia) * Przypomnienie celów (w końcu jesteśmy rodziną i zdanie każdego jest ważne dla utrzymania dobrego związku). Przykład 3: I oglądaliśmy film, ale cały czas czułem dyskomfort. A kiedy mama próbowała położyć na mnie rękę, odsunąłem się. Z jakiegoś powodu było to strasznie nieprzyjemne i irytujące. Według schematu można to skrócić: „Mamo, zabierz rękę, proszę, teraz mnie to niepokoi”. Uderz go na przykład (zamiast ostatniej frazy) i usuń go z siebie.