PA to uwolnienie nagromadzonej energii, niepokoju, lęków i innych emocji, które skrywały się w sobie przez bardzo długi czas . Osoby podatne na PA boją się swoich uczuć, boją się ich spotkać, boją się je wyrazić, tj. Już sama sfera uczuć wywołuje niepokój. A ponieważ poprzez sferę uczuć wchodzimy w interakcję ze światem, otrzymujemy o nim informacje, polegamy na nich itp., nieustannie się z nimi spotykamy, to dla takich osób niepokoje i lęki są stałym tłem emocjonalnym, a kiedy narasta ich zbyt wiele , zaczynają szukać wyjścia, ale ogarnia ich strach przed wyrażeniem uczuć.💥 Tutaj następuje eksplozja 💥 Mianowicie atak paniki. Objawy PA: 1. Bicie serca, skoki ciśnienia krwi, szybki puls.2. Drżenie ciała, dreszcze.3. Trudności w oddychaniu, brak powietrza, duszność.4. Problemy żołądkowo-jelitowe 5. Strach przed popełnieniem niekontrolowanego działania, szaleństwem.6. Strach przed śmiercią.7. Fale gorąca lub dreszcze w całym ciele.8. Drętwienie, mrowienie dłoni/stóp.9. Poczucie nierealności tego, co się dzieje.10. Zamieszanie myśli. Zazwyczaj PA towarzyszą 2-4 objawy. Skłonność do PA wywoływana jest przez 3 czynniki: predyspozycje genetyczne (słaby układ nerwowy). Stres w dzieciństwie, gdy na przykład dziecko staje się uczestnikiem w wieku dorosłym życia i musi stawić czoła „dorosłym uczuciom”, z którymi sam dorosły nie jest w stanie sobie poradzić. Na przykład czynią go „sędzią” w konfliktach, zrzucają na niego swoją agresję, zmęczenie itp. Dziecko dochodzi do wniosku, że uczucia są trudne i zaczyna się przed nimi zamykać. Wewnętrzny konflikt. Kiedy dziecko zaczyna unikać spotkań z uczuciami, tłumić/tłumić, nie uczy się sobie z nimi radzić. Boi się spotkać je wewnątrz, a tym bardziej wyrazić je światu zewnętrznemu. W ten sposób uczucia zamykają się w środku i jedynym wyjściem staje się PA (mogą być też łzy, histeria – to wszystko jest konsekwencją braku kontaktu ze swoimi uczuciami). Powrót do normalnego stanu: Normalizacja poziomu hormonów, bo Emocje są konsekwencją reakcji chemicznych zachodzących w organizmie. Tło emocjonalne zależy również od tła hormonalnego. Dlatego ważne jest zapewnienie organizmowi niezbędnej ilości aktywności fizycznej, wystarczającej ilości snu i zdrowej żywności. Na tym etapie prowadź dziennik samoobserwacji, w którym zapisujesz, ile spałeś, co jadłeś i jak bardzo byłeś aktywny, a także swój stan emocjonalny. Po pewnym czasie zauważysz połączenie. Poznając swoje emocje. Na tym etapie ważne jest przestudiowanie wszystkiego, co nagromadziło się w środku. Nazwij każdą ze swoich emocji, uczuć i zrozum, jakie myśli i postawy je powodują. Pracując ze swoim myśleniem, popraw swoje podłoże emocjonalne. Te. naucz się słyszeć swoje ciało, zrozumieć, co w danej chwili dzieje się w jego wnętrzu i co powinieneś z tym zrobić. Psycholog może pomóc Ci uporać się z tą sytuacją i swoim życiem. Na tym etapie rozwiązuje się wewnętrzny konflikt, który wywołał PA. Ponieważ człowiek rozumie siebie, rozumie, jak jego stan wpływa na jego życie, staje się ostrożny wobec siebie. W wyniku tego zrozumienia uczy się interakcji ze swoimi emocjami. Teraz zaczyna nie od strachu, ale od swoich potrzeb. Potrzeba PA znika.