Witajcie, troskliwi rodzice! Kontynuując temat „Szkoła”, sugeruję, abyście pomyśleli o pierwotnym źródle lęku rodziców przed szkołą. W tym przypadku nie chodzi tylko o własne szkolne doświadczenia rodziców, które nie zawsze odnoszą sukcesy. Jeśli jednak przyjrzeć się głębiej, okazuje się, że źródłem tych lęków są także korzenie zbiorowe, kulturowe i historyczne związane z rozwojem cywilizacji ludzkiej, które jednak nie zawsze są realizowane. ojciec zbiorowy”, oddzielający dzieci od rodziców fizycznych i norm ich rodziny, aby dzieci służyły przekazywaniu innych, szerszych norm - norm życia religijnego, naukowego i innego życia społecznego. Na tym polega zawsze pozytywna rola szkoły jako instytucji społecznej. Perskie przysłowie mówi: „Dzieci bardziej przypominają swoje czasy niż swoich ojców”. I to jest główne źródło lęku rodziców przed szkołą. Bo szkoła dla rodziców zawsze jest nową formą władzy nad dzieckiem. A dla rodziców dziecko jest zawsze częścią ich samych, częścią najbardziej niechronioną. Dlatego też największe lęki przed szkołą odczuwają ci rodzice, którzy sami mają problemy natury emocjonalnej i psychologicznej w związku z władzą jako taką, różnymi formami podporządkowania i dominacji w świecie dorosłych, a zatem problemy tych rodziców, którzy nieświadomie lub świadome odczuwanie lęku przed szkołą może stać się dodatkowym powodem do introspekcji i rozwoju osobistego. A w przypadku, gdy rodzice nie starają się zrozumieć siebie i swoich lęków, dziecku grozi pozostawienie go bez „sojuszników”. Podam przykład: uczennica trzeciej klasy, której rodzice byli bardzo zaniepokojeni jej ocenami w szkole. Dziewczynka zapytała tatę: „Jeśli mówisz, że nauka to moja prywatna sprawa i uczę się tylko dla siebie, to dlaczego tak bardzo denerwujesz się moimi ocenami?” Na co tata właśnie krzyknął: „Nie bądź dla mnie niegrzeczny!” W takich przypadkach giną same zdolności i zainteresowanie wiedzą dziecka i ma ono dwie możliwości: pierwszą jest zaprotestowanie przeciwko chuligańskiemu zachowaniu; po drugie - uczy się przebiegłości u rodziców, czasem nawet kończąc szkołę ze złotym medalem, a po ukończeniu szkoły nie może się zdecydować, jakie ma umiejętności i jaki zawód wybrać. Dlatego troskliwi rodzice, spróbujcie określić siebie co do swoich lęki dzieci przed szkołą i pozbyć się ich samodzielnie lub przy pomocy psychologa. I pamiętaj, aby Twoje cudowne, ukochane dziecko zrozumiało, że Twoje uczucia i Twój stosunek do niego i do siebie nie zależą od ocen, jakie przynosi ze szkoły. Z szacunkiem i najlepszymi życzeniami, psycholog Irina Revutskaya.E-mail: [email chroniony] Skype: irina_revutskaya Strona internetowa: Edukacja z miłością i logiką