Od autora: Zapomniałeś o swoich pragnieniach i starasz się zadowolić wszystkich? To pułapka zastawiona w dzieciństwie. W tym czasie trzeba było dostosować się do otaczającego nas świata, nauczyć się uwzględniać granice siebie i ludzi. Czy zapomniałeś o swoich pragnieniach i starasz się zadowolić wszystkich? To pułapka zastawiona w dzieciństwie. W tym czasie trzeba było dostosować się do otaczającego nas świata, nauczyć się uwzględniać granice siebie i ludzi. Potem nauczyliśmy się: być dobrym – „Zobacz, jakie dobre jest dziecko!”, żyć opierając się na zewnętrznej aprobacie – „Mamo, mam piątkę z matematyki!” „Brawo!”, próbowali wziąć pod uwagę opinie innych ludzi – „Och, jak źle. Co oni teraz o Tobie pomyślą!”, nauczyli się nie wtrącać – „Nie wtrącaj się, widzisz, dorośli rozmawiają! Siedź cicho” – starali się zadowolić innych, wyjść naprzeciw oczekiwaniom innych ludzi… Jeśli nie nauczysz się tego w dzieciństwie, to w późniejszym życiu pojawi się duży problem ze zmysłem społecznym. Osoba rozumie na podstawie faktu, co się dzieje, że zrobił coś złego, ale nie może powiedzieć, co dokładnie, a tym bardziej skorygować swoje działania w procesie tego, co się dzieje. Jest jak byk w sklepie z porcelaną, tyle że zamiast naczyń są ludzkie emocje. Dorosły praktycznie nie rozwija tej umiejętności. Każde wydarzenie jest dla niego nowe. Dlatego za każdym razem musi na nowo radzić sobie z niuansami. Ale jeśli podniosłeś interesy innych ludzi do rangi sekty. Masz inny problem – być dobrym dla wszystkich. Jest to prawie niemożliwe do osiągnięcia, nawet jeśli użyjesz całej swojej siły. Ludzie chcą po prostu różnych i często wzajemnie się wykluczających rzeczy. Stajesz się drugorzędny. Twoje pragnienia, opinie, wydarzenia znajdują się na końcu listy i zostaną spełnione w ostatnich rzędach. Nie jest faktem, że linia do nich dotrze. Ludzie najprawdopodobniej Cię męczą. Można to powiedzieć inaczej. Męczysz się chęcią dopasowania się do ich pomysłów, które sam wymyśliłeś. Stwórz iluzję własnymi rękami i znudzi ci się to. Istnieje wiele przekonujących racjonalizacji, które pięknie wyjaśniają, dlaczego uciekasz od stanowisk kierowniczych i podejmowania decyzji. Można powiedzieć, że w pewnym sensie życie nie należy do Ciebie. Stajesz się po prostu obiektem manipulacji i rozwiązywania cudzych problemów, w pewnym sensie dla wygody. Rozwiązanie nie leży w żadnej z tych skrajności, ale w równowadze. Jak myślisz, co pomoże Ci to znaleźć? W tym roku postanowiłam stworzyć każdemu szansę na znalezienie rozwiązań, na które pomagałam ludziom przez 22 lata jako psycholog. Zapraszam do projektu „Życie w Rozwoju!” https://vk.com/app6379730_-187140789#l=5 #AndreyKlementyev #psychologistKlementyev