W moich artykułach i notatkach dzielę się tym, co spotykam na konsultacjach. Czasami pojawia się problem typu „syndrom oszusta”. To nasz „ulubiony” Krytyk, który nas ocenia i wzbudza w nas niepewność. Wyrażenia typu: „Co próbujesz zrobić, ale nie masz zdolności w tym zawodzie. A ty nie masz wystarczającej wiedzy. Nikt Cię nie będzie szanował.” Posłuchaj, przeczytaj… Nie ośmieszaj się…” Często piszę o tej części naszej osobowości. Nie mówi tego ze złośliwości, ale chce „uratować” człowieka od cierpienia, jeśli rzeczywiście coś nie wyjdzie. Ale kto? Dorosły, dziecko? Tutaj warto pamiętać, kiedy i dlaczego pojawia się ta część. Potem, gdy dorośli (rodzice) krytykują tylko za jakieś zachowanie, za oceny w szkole. Zamiast wspierać, pomagać, wyjaśniać coś. Mam na myśli to, że krytyka jest akceptowana, jeśli jest konstruktywna i zawiera propozycję zmiany czegoś na lepsze. Dorosły psychicznie będzie w stanie poradzić sobie z cierpieniem. Kogo zatem Krytyk chce ocalić? To już jasne. Ten, którego krytykowali także rodzice – „głupiec” z ich punktu widzenia. Co robić? Możemy się z nim zgodzić. Możesz uczyć się przez całe życie, aby stać się bardziej kompetentnym. I Krytyk znów jest niezadowolony. „Nie, nie wiesz jeszcze wszystkiego”. A osoba boi się otworzyć własną praktykę. To nie Dorosły się boi, ale... Kompetencje w dużej mierze rozwijają się w procesie pracy. I nie ma znaczenia, w jakim obszarze. Tak, pierwsze kroki, podobnie jak u rocznego dziecka, mogą być nieśmiałe i niepewne. A potem coraz śmielej i pewniej. A teraz istnieją automatyczne umiejętności chodzenia bez oglądania się za siebie. I strasznie się boję podjąć te kroki… „Nagle się skompromituję… „Ten syndrom może wiązać się z perfekcjonizmem i niską samooceną. Musimy sobie z tym wszystkim poradzić. I pomóż klientowi „zbudować mięśnie” pewności siebie. Inaczej mówiąc, pewność siebie Części Dorosłej, która jest w stanie przeciwstawić się „atakowi” Krytyka. Jedną z opcji jest uporanie się z irracjonalnymi przekonaniami na swój temat, wbrew krytyce, uświadomienie sobie, że w życiu są zalety. Że nie wszystko jest tak smutne, jak mu się wydaje. Widzi tylko to, co pamięta z przeszłości. A dzisiejsza osobowość jest zupełnie inna, wypełniona codziennymi doświadczeniami pozytywnych rezultatów. Wszystko to zostało dobrze wyjaśnione w książce Sandy Mann. Istnieje możliwość rozwiązania tego wszystkiego po konsultacji z psychologiem. Więcej informacji na mojej stronie internetowej https://dm54nina.ru