Kiedyś to usłyszałem, albo anegdota, albo przypowieść. Dawno, dawno temu żyła sobie kobieta, która cały czas cierpiała i była ze wszystkiego niezadowolona. Kiedy ją pytano, dlaczego tak bardzo cierpiała? Odpowiedziała: Zaraz umrę, a Pan zapyta: „No cóż, kochanie, powiedz mi, jak cierpiałaś? Jak ci było źle?”, opowiem ci, a on wyśle ​​​​mię do nieba. A teraz nadszedł kres jej ziemskiego życia, kobieta pojawia się przed Bogiem i pyta: „No cóż, kochanie, powiedz. mnie, skąd wiedziałeś, jak się radować?” Użalanie się nad sobą to emocja, którą słusznie można uznać za jedną z najbardziej destrukcyjnych dla człowieka. Za każdym razem, gdy się poddajesz i wycofujesz, to ona w tobie triumfuje. A Ty, jak Kłapouchy, patrząc w kałużę, mówisz: „To rozdzierający serce widok”. Użalanie się nad sobą utrudnia rozwój, ale dużo łatwiej jest rzucić wszystko, włączyć telewizor, położyć się na kanapie i z entuzjazmem myśleć o tym, jak okrutne i niesprawiedliwy jest ten świat. Użalanie się nad sobą nie pozwala ci wziąć odpowiedzialności w swoje ręce i szepcze ci do ucha, że ​​nic od ciebie nie zależy, a nawet jeśli tak się stanie, to i tak nie będziesz mógł nic zrobić, bo nie masz żadnego. czasu ani wiedzy, mówiąc najprościej, łatwiej jest dobrowolnie zrzec się odpowiedzialności za swoje życie i wybrać pozycję ofiary. Bycie ofiarą nie jest tak obraźliwe, jak noszenie tytułu infantylnego przegranego. W takim stanie bardzo trudno jest właściwie ocenić i kontrolować swój stan i zachowanie. Jednym z przejawów użalania się nad sobą jest negatywne myślenie. W człowieku dominują niespokojne i depresyjne myśli, które czynią go słabszym niż w rzeczywistości. Osoba zamienia się w marudera, który ciągle użala się nad sobą, stara się zgromadzić wokół siebie ludzi, którym może poskarżyć się na życie i światową niesprawiedliwość. Jeśli jednak nadal chcesz pozbyć się użalania się nad sobą, spróbuj zacząć od wdzięczności. Wyrób sobie nawyk dziękowania wszystkim i wszystkiemu: rano za słońce, wieczorem za deszcz, bliskich za uśmiech, kota za piosenkę. Pomaga to w kształtowaniu pozytywnych myśli. I może wtedy będziemy mogli odpowiedzieć Bogu, jak umieliśmy się radować. Jeśli chcesz przepracować negatywne emocje, pomoże Ci gra psychologiczna „Podróż Duszy”. Zapraszam wszystkich.