Od autora: Duma znacząco wpływa na jakość życia. Niebezpieczeństwo polega na tym, że niewiele osób jest w stanie rozpoznać i przyznać się do obecności dumy, myląc ją z poczuciem dumy. Duma jest emocją o pozytywnym zabarwieniu, która odzwierciedla pozytywną samoocenę – obecność szacunku do samego siebie, poczucia własnej wartości. poczucie własnej wartości / Wikipedia /. Poczucie własnej wartości, szacunek do samego siebie (np. „duma narodowa”).2. Poczucie satysfakcji z czegoś („duma zwycięstwa”).3. Arogancja, zbyt wysokie mniemanie o sobie, arogancja („z powodu swojej dumy nie przyjaźni się z nikim”) / Słownik wyjaśniający języka rosyjskiego Ożegowa, Szwedowej / Czy rzeczywiście tak jest? Co najczęściej oznacza pojęcie „dumy” i gdzie kończą się jej granice Kiedy dana osoba odnosi sukcesy w pracy, nauce, relacjach osobistych itd., odczuwa satysfakcję, znaczenie, szacunek do samego siebie – dumę z tego, że się wzniosła? krok wyżej w swoim rozwoju! Osoba osiąga swoje cele i jest z tego dumna. Poczucie dumy może objawiać się na różne sposoby, a już w tej manifestacji istnieje cienka linia, po przekroczeniu której duma zamienia się w arogancję. Harmonia w zachowaniu: spokój, opanowanie, pewność siebie. dobry humor. Wewnętrznie człowiek może jednocześnie doświadczać radości i optymizmu. Zdrowie: uważa się, że duma z siebie pozytywnie wpływa na zdrowie - wzrasta poziom serotoniny (substancji, która powoduje u człowieka przypływ sił, podnosi nastrój, zwiększa odporność na niekorzystne czynniki. Nazywana jest także hormonem szczęścia, wraz ze wzrostem stężenia tej substancji poprawia się nastrój, a dobry nastrój pobudza produkcję serotoniny). Pojawia się także przypływ energii i witalności. Zwiększa się odporność na stres Wewnętrzna samoświadomość: człowiek jest w stanie odczuwać dumę bez zewnętrznych powodów, po prostu dlatego, że wie, jak żyć w zgodzie ze światem, w tej chwili „teraz” i cieszyć się tym życiem zaczyna się duma? Człowiek nie może stale znajdować się w stanie dumy, w przeciwnym razie dochodzi do naruszenia postrzegania rzeczywistości, a poczucie dumy niepostrzeżenie zamienia się w dumę: Duma to zaburzone postrzeganie siebie i otaczającej rzeczywistości. Duma jest nadmierną dumą, arogancja, arogancja, egoizm, zarozumiałość. W ortodoksji pycha jest jedną z ośmiu grzesznych namiętności. W katolicyzmie pycha zawarta jest także w pojęciu siedmiu grzechów głównych /Wikipedia/Oznaki dumy: 1. Otwarta pogarda dla osób z niższego poziomu społecznego. Chorobliwe pragnienie władzy. Arogancja i arogancja, zawyżona samoocena, arogancja, arogancja.2. Dumę można również przypisać pragnieniu osiągnięcia przez człowieka więcej, niż już osiągnął. Różnica od dumy polega na osiągnięciu za pomocą wszelkich niezbędnych środków. Nadmierna ambicja i ambicja. 3. Tendencja do „przechodzenia po zwłokach” ze względu na własne interesy i cele. Egoizm połączony ze złymi manierami, innymi słowy - niezdrowy egoizm. Przejaw chamstwa, bezceremonializmu i bezczelności, bezwstydu i bezczelności.4. Próżność to pragnienie sławy i uznania. Arogancja i chełpliwość.5. Narcyzm to narcyzm i samouwielbienie.6. Zwiększanie własnego znaczenia poprzez poniżanie innych ludzi. Ale nawet jeśli wszystkie powyższe znaki Cię nie dotyczą, powinieneś pozbyć się statycznego poczucia dumy, ponieważ nie ma normy dla tej koncepcji, nie można jej zdefiniować jako czysto konstruktywnej uczucie. Koncentrowanie się na tej emocji nie sprzyja samodoskonaleniu, wręcz przeciwnie, może hamować rozwój osobisty. Poczucie własnej wartości jest bardziej konstruktywne. Różnica między poczuciem własnej wartości a dumą polega na tym, że w pierwszym przypadku człowiek cieszy się nie tylko własnymi sukcesami, ale także osiągnięciami innych ludzi, a w drugim przypadku sukcesy innych ludzi mogą również służyć jako zazdrość wskaźnik, że granica między dumą a dumą podświadomie została przekroczona!