Od autorki: Dokumentalna opowieść z praktyki Miejskiego Centrum Opieki Paliatywnej i Organizacji Pielęgniarstwa w Mińsku Nazywała się Oksana. Była jedną z najpiękniejszych dziewcząt w klasie i szkole. Chłopaki dosłownie jej nie przepuścili. Oksana wyróżniała się wesołym charakterem i żywym charakterem. Zawsze lubiła być w centrum uwagi. Była królową wszystkich szkolnych dyskotek i przyjęć – szczupła i wysportowana brunetka o modelowej sylwetce i cudownie regularnych rysach twarzy, prosto z kolorowego magazynu. I choć rodzina Oksany nie żyła stosunkowo bogato, ale raczej słabo jak na współczesne standardy, dzięki jej wyglądowi i towarzyskiemu charakterowi otworzyły się przed nią całkiem dobre perspektywy. Nie wiadomo, jak potoczyłoby się jej życie, gdyby... pewnego dnia, dosłownie w przeddzień studniówki, Oksana wraz z przyjaciółmi nie zdecydowała się na zorganizowanie małego wieczoru panieńskiego w mieszkaniu jednego z jej wieloletnich znajomych . Trzy młode dziewczyny, pełne energii i zdrowia, po prostu chciały się dobrze bawić w przededniu losu, który poprowadzi je własnymi ścieżkami życia. Impreza była bardzo udana, wieczorem trójka przyjaciół wypiła butelkę wódki i dwie butelki szampana, a przy okazji wypaliła prawie całą paczkę papierosów Winston. Wydawało się to za mało, więc postanowiliśmy dodać więcej, jak to mówią, na drogę i dodaliśmy. Do domu wróciliśmy późnym wieczorem, kiedy na zewnątrz było już ciemno. Oksana mieszkała niedaleko domu, w którym była impreza, a jeśli do domu idzie się nie ulicami, ale podwórkami, to jest bardzo blisko. W ciągu zaledwie dziesięciu do piętnastu minut możesz wrócić do domu szybkim tempem. Dlatego wracając tego wieczoru do domu, Oksana zdecydowała się pójść na skróty i spacerować nie ulicami, ale podwórkami. Nigdy nie wróciła do domu tego wieczoru. Rano rodzice wszczęli alarm i zaczęli dzwonić do wszystkich przyjaciół i znajomych Oksany w poszukiwaniu córki. Pierwsze myśli rodziców w sposób naturalny wiązały się z faktem, że ich córka może stać się ofiarą przemocy na tle seksualnym, ponieważ Oksana dzięki swojemu atrakcyjnemu wyglądowi często otrzymywała oznaki uwagi, a nawet bezpośrednie podpowiedzi od twardzieli z okolicy i nawet biznesmeni, którzy na ulicy zauważyli jej wyjątkowo nienaganną figurę, którą dopełniał po prostu zabójczy uśmiech Oksany. Po wszystkich domysłach i założeniach rodzice nie tracąc czasu zaczęli metodycznie dzwonić do wszystkich znajomych Oksany. Po godzinie rozmów telefonicznych jedna ze znajomych, nieśmiało usprawiedliwiając się, powiedziała, że ​​mają imprezę, po której Oksana wróciła sama do domu. Rozpoczęły się poszukiwania dziewczynki. Oksanę odnaleziono godzinę po rozpoczęciu poszukiwań. Nie dając oznak życia dziewczynka leżała na dnie otwartej studzienki kanalizacyjnej głębokiej na trzy i pół metra, która znajdowała się w przejściu na dziedziniec, niedaleko domu, w którym odbywała się impreza. Nie wiadomo, czy przez zaniedbanie, czy celowo, ktoś jednak, nie stawiając płotu, pozostawił otwarty szyb studni, do którego wpadła Oksana. Szczęśliwie tego wieczoru na podwórzu nieszczęsnego domu ani na najbliższej ulicy nie paliła się ani jedna lampa. W wyniku upadku Oksana złamała ramię, kręgosłup i podstawę czaszki; wykryto oznaki aktów przemocy. W jej krwi wykryto ponad 3 ppm alkoholu. Werdykt lekarzy to sytuacja całkowicie beznadziejna. W wyniku uszkodzenia podstawy czaszki powstał rozległy krwiak, który całkowicie zablokował główne ośrodki mózgu. Inaczej mówiąc, Oksana z dnia na dzień zamieniła się w „roślinę”, co w języku medycznym nazywa się stanem wegetatywnym na całe życie. Po miesiącu pobytu w klinice Oksana została przeniesiona do domu. Przez pierwszy rok do Oksany przyjeżdżały jej dziewczyny i przyjaciele. Przyjechali po prostu odwiedzić i wesprzeć jej rodziców, a także pamiętać o niej - takiej, jaką była i jaką ją znali - wesołej, czarującej, ognistej i wesołej iskry w ich szarym i prowincjonalnym życiu. Wszyscy byli absolutnie pewni, że przy tak wspaniałym wyglądzie czeka ją świetlana przyszłość. Oksana była zupełnie bez ruchu i=929