W poprzednim poście pisałam o zachowaniach ochronnych i o tym, jak warto je porzucić. Czym jest zachowanie ochronne? Są to działania podejmowane przez osobę, próbując zmniejszyć swój niepokój. Ale tak naprawdę na dłuższą metę takie zachowanie tylko przyczynia się do wzrostu lęku. Osoba ucieka się do zachowań ochronnych, ponieważ wydaje im się to bezpieczniejsze. Oto kilka przykładów zachowań ochronnych: nadmierna kontrola nad narkotykami, w tym nad alkoholem; zażywanie środków uspokajających; napięcie ciała, cofnięcie szyi i uniesienie ramion (osoba sprawia wrażenie ukrywającej się); intensywne przygotowanie do wydarzenia; odwiedzanie wyłącznie „bezpiecznych” miejsc itp. Rozważmy fikcyjne sytuacje, w których występują zachowania obronne: 1 ) Petya boi się latać samolotami. Najbardziej przerażają go momenty startu i lądowania. Za każdym razem, gdy pojawia się strach, mocno chwyta podłokietniki fotela i czasami zamyka oczy. Więc Petya uważa, że ​​jest bezpieczniejszy. 2) Masza odczuwa strach za każdym razem, gdy wjeżdża windą. Przed wejściem do windy dokładnie sprawdza drzwi, aby upewnić się, że działają prawidłowo. Będąc w środku, Masza słucha wszystkich dźwięków, próbując dowiedzieć się, czy jest jakiś dźwięk zwiastujący kłopoty. Dba o to, aby znaleźć przycisk wezwania pomocy, aby dokładnie wiedzieć, gdzie może nacisnąć w nieoczekiwanym momencie. 3) Aleksiej szuka pracy, ale bardzo boi się chodzić na rozmowy kwalifikacyjne. Dlatego setki razy wymawia w głowie wszystkie możliwe opcje dialogowe, wymyślając idealne odpowiedzi na różnorodne pytania. Przed rozmową kwalifikacyjną Aleksiej pije środek uspokajający, żeby się mniej zdenerwować.4) Kristina boi się, że ataki paniki, które jej się zdarzają, mogą nastąpić w najbardziej nieodpowiednim momencie i poczuje się zawstydzona. Uświadomiła sobie już, że kiedy się martwi, ataki paniki zdarzają się częściej. I zaczyna się martwić zaraz po wyjściu z mieszkania. Dlatego podczas spotkań z przyjaciółmi lub znajomymi dziewczyna wybiera kawiarnię, w której zawsze jest toaleta, aby jak najszybciej przejść na emeryturę i przeczekać tam atak paniki. Kiedy zdaje sobie sprawę, że przewidziała ten moment, czuje się bezpieczniej. Christina też zazwyczaj od razu zamawia sobie kieliszek wina. Przecież gdy pije, staje się spokojniejsza. Co łączy te wszystkie sytuacje? Wszyscy bohaterowie starają się bronić w niepokojących sytuacjach na różne sposoby, problem w tym, że pozbawiając się w ten sposób możliwości pełnego przeżycia danej sytuacji i ich uczucia w nim. Takie zachowanie utwierdza osobę w przekonaniu, że lęk i zdarzenia z nim związane są bardzo niebezpieczne i że nie będzie w stanie sobie z nimi poradzić. Z kolei takie myśli sprawiają, że coraz bardziej chwyta się zewnętrznych środków pomocy. Żyjąc świadomie niepokojem i strachem, nie uciekając od nich, bohaterowie wkrótce zrozumieją, że nie trzeba już szukać specjalnych metod, że niepokój przychodzi. i odchodzi. Możesz to zaobserwować. Możesz spojrzeć bezpośrednio na swój lęk i zobaczyć, że tak naprawdę jest to tylko duży cień rzucany przez mały przedmiot, tym bardziej wzmacnia się wiara naszych bohaterów we własne możliwości poradzenia sobie z niewygodnymi emocjami , tym bardziej będą spokojni i zrelaksowani.