Uzdolnienia jako sprawdzian. Uzdolnienia jako dane. Czy urodzenie się utalentowanym jest zaletą, czy karą? Utalentowane dzieci są często źle rozumiane. Zdolne dzieci są zagrożone. Rówieśnicy często nazywają je nowicjuszami, a nauczyciele patrzą na nie, jakby byli uciążliwi. Podczas lekcji trzeba zwracać uwagę na wszystkich, tylko ten „Egorov” znowu coś krzyczy ze swojego miejsca, przeszkadza. prowadzenie lekcji, trzymając się wyznaczonego tematu, stara się wynieść ją poza jej granice, głębiej ją zrozumieć. Nauczyciel odciąga takie dziecko, przerywa mu, a jednocześnie nie myśli o tym, że takie dzieci są bezbronne, bardzo łatwo dotknąć strun jego duszy i zabić radość wiedzy, talent gaśnie. Jej nie ma, jest jedno dziecko mniej zwyczajne. Ale czy nauczyciel tego potrzebuje? Czy społeczeństwo tego potrzebuje? Nie, nie. Praca z dziećmi zdolnymi jest trudna, ale ciekawa. Nauczyciel, zasiawszy na początku małe ziarno daru, odczuwa satysfakcję z wykonanej pracy. Zdolność do kreatywności rozwija się od wczesnego dzieciństwa. Strach, niepewność, depresja mogą je stłumić. Każde zdolne dziecko jest zdolne, ale nie każde zdolne dziecko można nazwać utalentowanym. Tylko utalentowany nauczyciel może zdiagnozować uzdolnienie, rozwinąć je i zapobiec jego zanikaniu . Istnieją różne rodzaje uzdolnień. Nie wszystkie uzdolnione dzieci uczą się równie dobrze. Jeśli uzdolnienia mają na celu wiedzę z jednego przedmiotu, to będzie to kolidowało z opanowaniem innych dyscyplin przedmiotowych. Nauczyciel musi znać rodzaje uzdolnień, aby właściwie ocenić możliwości dziecka i pomóc mu w rozwiązaniu jego problemów oraz właściwie go poprowadzić. związku z przyszłym zawodem. Istnieją typy uzdolnień intelektualnych, w których dziecko charakteryzuje się wysokim poziomem inteligencji. Mogą być wszechstronnie inteligentni, posiadać wysoki stopień inteligencji w różnych dziedzinach lub specjalizować się w jednej specjalizacji. Uzdolnienia akademickie implikują zdolność uczenia się. Mówi się o takich dzieciach, że chwytają wszystko na bieżąco. Nauczyciele kochają takich uczniów, bo nie sprawiają im trudności. Są dzieci, które potrafią opanować wszystkie nauki, a są i takie, które wolą nauki humanistyczne lub ścisłe Uzdolnienia artystyczne mogą mieć wiele zdolności artystycznych, ale są też tacy, którzy preferują ten czy inny rodzaj twórczości artystycznej, uwielbiają śpiewać lub tańczyć, mogą osiągnąć duży sukces w doskonaleniu swoich zajęć. Są dzieci, które sprawiają pewne trudności dla nauczycieli. Należy rozwijać uzdolnienia takich dzieci, należy poświęcić im szczególną uwagę, aby obrócić ich talenty na korzyść zespołu, a nie na szkodę. Jednym z tych darów jest talent twórczy. Takie dzieci nie charakteryzują się standardowym myśleniem, standardowy program nauczania nie jest dla takiego ucznia interesujący. Taki uczeń ma swój własny świat poznawczy, w którym nie zawsze ma miejsce lekcje szkolne. Trzeba im zaproponować zajęcia, które uwzględniają ich niestandardową wizję świata. . Talent przywódczy może stać się przeszkodą w zdobywaniu wiedzy. Takie dziecko jest liderem, musi czuć swój prymat, a jeśli czuje, że nie jest w stanie realizować się jako lider w szkole, realizuje ten talent poza szkołą. Talent sportowy pomaga realizować się w sporcie i osiągać wysokie wyniki. Dziecko, mimo że ma wysokie zdolności intelektualne, może słabo uczyć się z powodu braku czasu na opanowanie programu szkolnego. Obecnie wiele uwagi poświęca się pracy z dziećmi zdolnymi. Praca jest wykonywana zgodnie z NOU „NEW School”, przepisami Federalnego Państwowego Standardu Edukacyjnego dla nauczycieli i standardem zawodowym nauczyciela. Konieczne jest wspieranie rozwoju uzdolnień i zapobieganie ich osłabianiu. Osoby uzdolnione przyczyniają się do rozwoju społeczeństwa na nowy poziom i przyczyniają się do postępu.