Od autora: Całe nasze życie to wyzwolenie, to próba zrozumienia, jak sobie radzić i negocjować z naszymi lękami, jak nauczyć się rozumieć ich język i treść, jak osiągnąć zrozumienie i znaleźć spokój ducha. Jak połączyć niszczycielską ideę śmierci z tym nienasyconym pragnieniem życia? Jak połączyć grozę przyszłej nicości z ekscytującą radością przewrotnej i prawdziwej miłości? Mario Benedetti Nasze życie i lęki Lęki i wyzwolenie się od nich to jeden z kluczowych tematów życia człowieka. To jest druga strona rzeczywistości. Dążymy do wolności i jednocześnie się jej boimy, mówimy o odpowiedzialności, ale boimy się ją wziąć na siebie, pragniemy prawdy i jej unikamy. Całe nasze życie jest wyzwoleniem, próbą zrozumienia, jak sobie radzić i negocjować ze swoimi lękami, jak nauczyć się rozumieć ich język i treść, jak osiągnąć zrozumienie i znaleźć spokój ducha. Jako dzieci boimy się strasznych postaci z bajek, pająków, ciemności, porzucenia. Dorastając, rozumiemy, że to nie Kaszczej Nieśmiertelny stanowi dla nas zagrożenie; prawdziwi ludzie, agresja świata, nasza własna niewypłacalność i brak uznania są o wiele straszniejsze. W wieku dorosłym pojawia się strach o innych ludzi, a strach przed śmiercią staje się bardziej namacalny. Lęki towarzyszące, lokalne fobie i ataki paniki stają się naszymi stałymi towarzyszami i znacząco obniżają jakość życia. I zaczynamy walczyć najlepiej jak potrafimy. Niektórzy poprzez tłumienie lęku, niektórzy poprzez leki, niektórzy poprzez zrozumienie lęków, jeszcze inni poprzez wiarę. Jaka jest natura strachu i dlaczego go potrzebujemy, co możemy wydobyć z tego uczucia? Co to jest – coś nabytego, czy pewne istnienie, czy też kara ludzkości za Upadek? Życie ludzkie płynie na granicy nieodpartego pragnienia życia i świadomości własnej skończoności. I dość wcześnie zaczynamy zdawać sobie sprawę z tej rzeczywistości. I w tym sensie nasze życie jest ciągłą próbą rozliczenia się ze śmiercią i w głębokim sensie każdy lęk jest strachem przed śmiercią, którego uwolnić można jedynie poprzez zmianę światopoglądu – poprzez zrozumienie, wiarę w Boga. Jak pisze psychoterapeuta Irwin Yalom: „Śmierć jest głównym źródłem lęku i dlatego ma fundamentalne znaczenie jako przyczyna psychopatologii”. Natura strachu Istotą lęku, strachu, fobii jest poczucie niestabilności naszego istnienia w świecie i brak wsparcia. Zdaniem amerykańskiego psychologa Rollo Mayi: „Lęk jest raczej cechą ontologiczną człowieka, zakorzenioną w samym jego istnieniu. Lęk jest doświadczeniem groźby zbliżającego się nieistnienia.” Osoba niespokojna stale doświadcza pobudzenia, co wiąże się z mobilizacją energii niezbędnej do zwiększenia szans na przeżycie w obecnych warunkach. Nieświadomy lęk stopniowo narasta, co prowadzi do wyczerpania psychicznego i fizycznego człowieka, a w skrajnych przypadkach do załamań nerwowych i długotrwałej depresji. Rollo May rozróżnia uczucie niepokoju i uczucie strachu. Zauważa: „Lęk atakuje bezpośrednio poczucie własnej wartości i wartości jako osoby, co jest najważniejszym aspektem jego doświadczenia siebie jako niezależnej istoty. Przeciwnie, strach stanowi zagrożenie dla peryferii jego egzystencji; można go uprzedmiotowić, można się od niego zdystansować i spojrzeć na niego z zewnątrz”. Na przykład możemy odczuwać strach przed skokiem z wysokości i niepokój, gdy bliska nam osoba nas ignoruje. Uczucie niepokoju trwa dłużej, jednak uczucie strachu znika, gdy oddalamy się od obiektu, który go wywołuje. Poczucie strachu można uznać za afekt, reakcję na zagrożenie ze strony świata zewnętrznego. Kiedy jednak w tym artykule mówimy o strachu, mamy przede wszystkim na myśli nie cechy emocjonalne, ale jego treść. Rodzaje lęków Istnieją dwa główne rodzaje strachu – jest to strach podstawowy (ogólny). Przejawia się poczuciem niepewności, kruchością ogólnego wsparcia życiowego, ciągłym napięciem, problemami ze snem.