W tym artykule chciałbym porozmawiać o różnych błędach w wychowaniu dzieci, spróbować zrozumieć przyczyny i motywy wielu naszych zwrotów, jak słyszą nasze dzieci nas, a także szukaj „złotego środka” i poprawnie formułuj swoje komunikaty do dzieci. *Przerażające komunikaty: „Nie uciekaj, bo złamiesz kark”, „Jeśli będziesz źle się odżywiał, ktoś cię pobije”. dziecko słyszy tylko drugą część i dochodzi do wniosku, że życie jest niebezpieczne, dlatego lepiej nie okazywać ciekawości i nie brać w tym udziału. Staraj się zainteresować dziecko pożądanym zachowaniem. „Jeśli będziesz dobrze się odżywiał, będziesz silny i szybko pojedziesz na rowerze .” * Surowe ograniczenia, wymagania i zasady Wielu rodziców uczy swoje dzieci wytrwałości w znoszeniu wszelkich trudności i przeciwności losu. „Nie chcesz uczyć się liter w wieku 3 lat, co będzie z tobą w szkole, jak to będzie wyglądać Ty? Przyzwyczaj się!” „Zmęczony? Nic… musisz pokonać siebie”, „To, co zaczniesz, trzeba dokończyć”. Rodzice, kierując się wysokimi celami, często osiągają odwrotny skutek: dzieci zaczynają bać się życia, nienawidzić drobnych trudności, które muszą pokonać. twarz. Dzieci starają się unikać sytuacji wymagających wysiłku fizycznego i wolicjonalnego – każde przezwyciężenie jest odbierane jako przemoc wobec siebie. Spróbuj złagodzić swoje wymagania, być może w ten sposób osiągniesz więcej. *Amortyzacja „Nie dotykaj, bo znowu to zepsujesz”, „Pozwól mi to zrobić sam”. Wiadomość – nie umiesz nic zrobić. Niszczy wiarę w siebie i swoje możliwości. Dziecko traci inicjatywę, popełniając błędy, rozwija i rozwija pewność siebie: „Spróbuj jeszcze raz!”, „Złamałeś? Zaraz to naprawimy”. Poza tym rodzice często nie zauważają lub ignorują swoje dzieci6, nie chcą słuchać skomponowanej przez dziecko piosenki ani bawić się z dzieckiem, powołując się na obowiązki domowe. Rodzice uważają, że fakt, że są zajęci, sam w sobie jest dobrym powodem do odmowy: „Ja już dla niego robię wszystko - karmię go, ubieram. Dlaczego mam się też bawić?” Podkreślając wagę prac domowych, dorośli domagają się docenienia czegoś, czego dziecko jeszcze nie potrafi docenić. Ale dziecko wyraźnie rozumie, że rodzice po prostu nie chcą spędzać z nim czasu. Jeśli jesteś zajęty, nie odmawiaj dziecku kategorycznie. Powiedz mu, że gdy tylko będziesz wolny (skończysz myć trzy naczynia), na pewno spędzisz z nim czas. * Porównania „Masza ma trzy lata i już myje ręce. Dziecko wątpi, czy jest kochane”. Czuje strach, zamieszanie, zazdrość i złość (której najczęściej okazuje się, że nie da się jej wyrazić). Skup się na samym dziecku: „Latem jeszcze nie wiedziałeś, jak myć ręce, ale teraz już wiesz”. Prowadź dziennik sukcesów, w którym Ty i Twoje dziecko będziecie zapisywać jego sukcesy i przeglądać je, aby popchnąć je do nowych osiągnięć. *Chwalenie „Jesteś najmądrzejszą/najładniejszą osobą, jaką mam”. Powinieneś chwalić nie samo dziecko, ale jego działania (ty). pięknie rysował). W przeciwnym razie dziecko będzie zbyt zależne od aprobaty innych i będzie zabiegać na wszelkie możliwe sposoby o pochwałę, zamiast o osiągnięcie celu. A jeśli dziecko jest wśród rówieśników. Tam, gdzie nie wszyscy zauważą i docenią jego „gwiazdorstwo”, może to być dla niego silnym rozczarowaniem. * Oskarżenia „Nie krzycz, głowa mi eksploduje!”, „Serce babci prawie się zatrzymało”. Wrażliwe dzieci mogą się bać, że ich matka naprawdę straci głowę i odmówi okazywania emocji. Inne dzieci mogą eksperymentować z głośnością krzyków i czasem, w którym je rozumieją. Że z głową i sercem wszystko w porządku, po prostu zignorują Twoje prośby i raczej nie będą Ci współczuć w czasie choroby – żartowałaś, że Cię boli. Zainteresuj dziecko czymś innym, przestaw je z krzyku na szept . * Ultimatum „Nie jedz, nie dam ci zupy - nie dam ci lodów”, „Jeśli nie odłożysz zabawek, za kilka chwil nie włączę bajek”. lat, Twoje dorosłe dziecko powie: „Jak nie dasz mi ciasta, to nie zjem zupy”, „Uczyć się liter? To kup tam ten samochód.” Uruchom swoją wyobraźnię i pomóż – „zupa to morze ze statkami warzywnymi”. *Szantaż miłością „Nikt cię tak nie pokocha”, „Nikt nie będzie się przyjaźnił z takim brudasem facet”, „Nie zrobisz tego.