Od autorki: Magazyn SHAPE zadał Ekaterinie kilka sytuacji, jak prawidłowo zaplanować czas i dlaczego nie zawsze udaje się robić to, co się chce: Mój dzień pracy zaczyna się o godz. 9 i kończy o 6, po pracy czuję się zmęczony i wyczerpany. Ale chcę ćwiczyć fitness i to nie tylko w weekendy. Jak zaplanować czas? Ekaterina: Aby nie zmęczyć się pod koniec dnia pracy, trzeba zaplanować odpoczynek i koniecznie zrobić sobie przerwę na lunch. Bardzo często osoba w pracy jest „w ciągłym ruchu”, wykonując zwykłe, monotonne czynności i w ogóle nie planując czasu na odpoczynek, nawet podjadając w biegu czy rozwiązując sprawy służbowe podczas lunchu. Rezultatem jest skumulowane zmęczenie. Rozwiązanie: Zaplanuj 5–10 minut odpoczynku co godzinę. W przerwie na lunch odpocznij od pracy i poświęć czas sobie. Najlepszą opcją jest możliwość zdrzemnięcia się na 30–40 minut. taki sen znacznie przywraca siły na aktywny wieczór. Istnieje cudowna przypowieść o dwóch drwalach, która dobrze ilustruje błędny pogląd, że jeśli będziesz pracować bez przerwy, zdziałasz więcej. „Kiedyś dwóch drwali pokłóciło się, który z nich będzie rąbał więcej drewna od rana do czwartej po południu. Rano mężczyźni rozeszli się na swoje stanowiska. Na początku pracowali w tym samym tempie. Ale godzinę później jeden z nich usłyszał, jak drugi przestał wycinać drzewo. Zdając sobie sprawę, że to jego szansa, pierwszy drwal podwoił wysiłki. Minęło dziesięć minut i usłyszał, jak drugi drwal ponownie zabiera się do pracy. I znów pracowali niemal synchronicznie, gdy nagle pierwszy drwal znów usłyszał, jak przeciwnik znów się zatrzymuje. Po raz kolejny drwal z radością zabrał się do pracy, czując już zapach zwycięstwa. I trwało to cały dzień. Co godzinę jeden z rejestratorów zatrzymywał się na dziesięć minut, a drugi kontynuował pracę. Kiedy czas minął, ten, kto pracował bez przerwy, był absolutnie pewien, że nagroda jest w jego kieszeni. Wyobraźcie sobie jego zdziwienie, gdy dowiedział się, że się mylił – Jak to się stało? – zapytał swojego partnera – Co godzinę słyszałem, jak przerywasz pracę na dziesięć minut. Jak udało ci się porąbać więcej drewna ode mnie? To jest niemożliwe! „To właściwie bardzo proste” – odpowiedział bezpośrednio. „Co godzinę zatrzymywałem się na dziesięć minut”. A podczas gdy ty nadal wycinałeś las, ja naostrzyłem topór”. Drugą kwestią jest psychologiczne podejście do sprawności. Jeśli traktujesz to wieczorne wydarzenie jako ciężką pracę, to po pracy nie masz ochoty iść do innej pracy, chcesz się zrelaksować. A jeśli pomyślisz o przyjemnych rzeczach, jakie może przynieść fitness i postrzegasz to jako relaks, będziesz bardziej zmotywowany, aby to osiągnąć. Na przykład możesz sobie wyobrazić, jak po aktywnym wysiłku fizycznym zanurzasz się w chłodnej wodzie basenu lub relaksujesz się w saunie, albo jak pijesz orzeźwiający, świeżo wyciśnięty sok w barze centrum fitness, na które zawsze się spóźniam wszystko, nawet jeśli wstanę i przygotuję się wcześniej, nawet gdy na drodze nie ma korków. Nie rozumiem, co jest nie tak, dlaczego mam takie problemy z czasem, może jest w moim przypadku jakaś strategia ujarzmienia czasu? Ekaterina: Częste opóźnienia mogą być spowodowane nie tylko brakiem umiejętności planowania czasu, ale także wieloma innymi czynnikami psychologicznymi. Np. niechęć do pójścia w miejsce, do którego dana osoba się udaje, brak szacunku dla osób, które tam czekają, ukryta chęć zwrócenia na siebie uwagi i wywołania reakcji emocjonalnej, a może przekonanie, że „na samym początku nie ma nic ciekawego i tak się dzieje”, więc musisz przyjść trochę później. Opcje wyjścia z sytuacji: 1. Zrozum, dlaczego dana osoba stale stwarza sytuacje spóźnienia. Co chce udowodnić lub powiedzieć innym i sobie? 2. Zobowiąż się do punktualnego przybycia i wyznacz karę za spóźnienie, co będzie dodatkową motywacją, aby zawsze nie spóźniać się do pracy. Najpierw przychodzę rano, porządkuję listy, ważne rozmowy i listy odkładam na później..