Sytuacja: Podrzucam samochodem dziadków i ich wnuczkę. Dziadek zapinając pas bezpieczeństwa zepsuł zabawkę swojej wnuczki. Podziel się tym ze swoją żoną. Ona: „No cóż, jak mogłeś to złamać?!” Babcia do mnie: „Czy możemy to zostawić w twoim samochodzie i powiemy dziecku, że przez przypadek zapomnieliśmy, żeby się nie martwiło?” Ja: „Nie, nie chcę brać udziału w tym oszustwie”. - Pfft, wiesz, mógłbym ją zostawić i bez pytania! Pauza 2-3 minuty - Mimo to chcę ci to zwrócić. Tak, mogłeś ją zostawić, nie pytając mnie, ale wtedy byłbyś odpowiedzialny za oszustwo, a więc próbujesz podzielić się ze mną oszustwem, ja nie chcę się nim dzielić. Dziadku: „Czy ty jesteś! może psychologa?” – Tak, jestem psychologiem. -No cóż, w życiu jesteś psychologiem, prawda? -Tak i nadal się uczę. -Dziękuję za szczerość. Dopiero się uczymy. -Masza, przepraszam, zepsułem twoją zabawkę. - Dziadku, dlaczego to złamałeś? -Nie zrobiłem tego celowo, po prostu tak się stało. kiedy się zapinałem. – No cóż, w cyrku kupimy nowy. Z tej sytuacji jasno wynika, że ​​dorosłym łatwiej jest stworzyć „zamiennik rzeczywistości”, niż przyznać się do tego i przeżyć frustrację dziecka. Ale to właśnie powoduje trudności w przyszłości, że nie potrafimy nazwać rzeczy po imieniu. Nie jest to zaskakujące, ponieważ dorośli nie potrafili rozpoznać rzeczywistości i znieść rozczarowania, złości i utraty dziecka. A łatwiej jest oszukać (stworzyć namiastkę), że zapomniało się lub zgubiło się, że błąd medyczny nazywa się powikłaniem, przemoc na tle seksualnym nazywa się własną winą, alkoholizm nazywa się relaksem, palenie jest przyjemnością . Tak, to przerażające przyznać się, że mąż, którego kochałaś, stał się teraz alkoholikiem, który nie radzi sobie z życiem. Nie palisz dla przyjemności, ale masz nałóg, na który nie masz siły. Alkohol nie odpocząć, ale stwarza iluzję Rozpoznanie faktu jest konieczne, aby nie wpaść w pułapkę, z której wydostanie się nie jest wówczas łatwe i kosztowne. W filmie „Radość” (dzięki za wskazówkę Ksyu) córka pyta Joy: „Mamo, dlaczego telefon nie działa?” - Bo jestem na czas, nie zapłaciłam rachunku. Jest otwarta na córkę. Jest otwarta na swoją wrażliwość, to właśnie czyni ją silną osobą, która radzi sobie z życiem i nie przerzuca odpowiedzialności na innych ani na okoliczności, w jakich się znajduje szpadel, który czyni z nas dorosłych, którzy potrafią sobie radzić z trudnościami i realizować swoje pragnienia, bo je widzą, jednak w zastępowaniu rzeczywistości trudno dostrzec fakt, który można zmienić. Podstawienie to sposób na uniknięcie, a nie rozwiązanie.