Od autora: Jak myśli wyzwalają nasze emocje Myśl jest pierwotna, emocja jest wtórna.. Długo się z tym nie zgadzałem, bo chaos wewnętrznych przeżyć był tak ogromne i niepojęte.. Wydało mi się to mistyczne i jakbym tam niczego nie kontrolował. Maksimum – wiedziała, jak złagodzić objawy za pomocą praktyk duchowych przywiezionych z indyjskich aszramów. Wszystko się zmieniło, kiedy zostałam najpierw klientką, a potem terapeutką w podejściu poznawczym. I choć nadal lubię pozycję obserwatora, zdystansowanego od myśli w ogóle, to praca z nimi okazała się bardzo ważna. Tym samym nie miałam szansy dalej być wiecznym dzieckiem, uciekającym od nerwicy w stronę medytacji. Nerwica taka, jaka jest, zaczęła się rozkładać kawałek po kawałku: na automatyczne myśli, głęboko zakorzenione przekonania i towarzyszące im doświadczenia. Kiedy zauważam, że mój nastrój się zmienia lub pogarsza, zadaję sobie pytanie: „O czym myślę już teraz?" Myśli lub obrazy, które pojawiają się w odpowiedzi, z biegiem czasu stają się coraz dokładniejsze i bardziej szczegółowe. Niepokój, którego długo nie mogłam rozszyfrować, rozpadł się na proste i zrozumiałe wielokolorowe kostki i kółka z dziecięcego zestawu konstrukcyjnego. I na każdym z nich mógłbym napisać bardzo konkretną myśl – krótką, zwięzłą, mocną. Sprawia, że ​​czuję kłębek strachu gdzieś w klatce piersiowej, wysysam siły, wysysam radość z moich dni. Znalezienie i zapisanie automatycznej myśli prowadzi do dalszej samopoznania. „Co mam zrobić, gdy pojawi się taka myśl?” - to pytanie pomaga dostrzec strategię kompensacyjną. Często jedynie pogłębia istniejącą traumę. Na przykład osoba, która boi się komunikować z płcią przeciwną, może mieć myśl „On/ona nie jest mną zainteresowany” i stosować kompensacyjną strategię unikania, co prowadzi do jeszcze większej izolacji społecznej. Pracę z negatywnym przekonaniem można rozpocząć z obu stron – zarówno od kwestionowania go, jak i od zerwania z nawykowymi, reaktywnymi zachowaniami. W przypadku tych ostatnich stosuje się różne techniki: ukryte modelowanie, gry fabularne, skoki w przyszłość, zmianę obrazu, łagodzenie niebezpieczeństwa i inne. Intensywność odczuwania bólu jest zwykle bezpośrednio powiązana z tym, jak bardzo dana osoba ufa swojemu automatyczne myślenie. W trakcie terapii ta pewność siebie jest zwykle rozpraszana za pomocą różnych technik, a depresja, stany lękowe i inne ciężkie stany ulegają złagodzeniu. Jednak, jak zgodnie z prawdą napisał w swoich książkach Irvin Yalom, człowiek nie zawsze jest gotowy rozstać się z iluzją. Automatyczne myśli i strategie kompensacyjne mogą przynieść dodatkowe korzyści. Jaki jest sens ciągłego mówienia sobie, na przykład: „Nikt mnie nie potrzebuje?” Czy ta myśl sprawia Ci wielką przyjemność? Czy poprawia samoocenę? Czy poprawia Twój nastrój? Zwykle dana osoba nie jest w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Ale ktoś w nim (część emocjonalna, wewnętrzne dziecko) uparcie przylega do niej jak kłująca i niewygodna, ale ulubiona zabawka i nie chce puścić. W takim przypadku możesz zastosować grę racjonalno-emocjonalną, w której odbędzie się dialog między racjonalną i emocjonalną częścią człowieka. Często przygnębiająca myśl dominuje tylko dlatego, że alternatywny stan nie jest znany, nie wierzy się w to w, wydaje się to nierealne. „Gdybyś NIE wierzył w to…, ale wierzył, że…” – pytam mojego klienta – „co mógłbyś zrobić w tym tygodniu? Jak byś się czuł?" Takie pytania są czasami kłopotliwe. Mężczyzna myśli. Zagląda w głąb siebie i szuka dla siebie nowego, wciąż niezwykłego stanu. Kobieta, która całe życie spędziła w niewygodnych związkach z mężczyznami, nie może sobie wyobrazić szczęśliwego małżeństwa. Aby wygenerować nową fortunę, stosuje się również różne strategie. Czasami możesz zasugerować dobrze znany sposób działania, jakbyś był pewny swojego nowego przekonania (nawet jeśli w rzeczywistości nie jesteś co do niego całkowicie pewien). Nie jest to możliwe od razu, a jedynie wtedy, gdy stare przekonanie i związane z nim nieprzyjemne emocje stracą moc. Strach.