Kontynuujmy rozmowę o zniekształceniach poznawczych. Omówiliśmy już czarno-białe (dychotomiczne) myślenie, katastrofizowanie i „czytanie w myślach”. Nadmierna generalizacja (nadmierna generalizacja) Kolejnym zniekształceniem poznawczym, które może mieć wpływ na nasz stan i zachowanie, jest nadmierna generalizacja. To wtedy wyciągamy globalne wnioski, formułujemy dla siebie ogólną zasadę w jednej lub kilku sytuacjach. Przykłady: „Jestem złą matką!” (ponieważ dziecko upadło i złamało mu nos), „Wszyscy mężczyźni to dupki” (np mój były), „Na zawsze wszystko rujnuję.” Markerowe słowa: „wszystko”, „nigdy”, „zawsze”, „na zawsze”, „ciągle”, „nigdzie”, „wszędzie”, „nikt”, „nic” Znaczące słowa mogą i nie mogą znajdować się w zdaniu, ale sugeruje się: dziecko raz złamało nos, ale ja na zawsze jestem złą matką. A najgorsze jest to, że zaczynamy działać w oparciu o tę zasadę: ponieważ „ wszyscy mężczyźni to dupki”, po co się poznawać, chodzić na randki? Można się świetnie bawić w domu. Łowienie na ramionach. Kolejnym zniekształceniem poznawczym jest powinność. Osoba pokłada w sobie i innych nierealistycznych oczekiwaniach, że będą się zachowywać tak, jak uznam to za stosowne i czego chcę. Główną cechą jest obecność zasad, zgodnie z którymi musi działać sama osoba i otaczający ją ludzie. Zasady te zwykle nie są realizowane. Ale jeśli zostaną naruszone, jest to postrzegane jako porażka. Co ciekawe, mogą pojawiać się także żądania kierowane nie tylko do ludzi, ale także do całego świata. Przykłady: „Muszę być dobrą żoną”, „Dzieci powinny być cicho”, „Muszę być pierwszy”, „. Znowu pada." !" (co oznacza, że ​​musi być słońce). Znacznik słów: „musi”, „powinien”, „musi”, „trzeba”, „trzeba”, „trzeba”, „zdecydowanie”, „krwawienie z nosa” „Mogą też nie być wypowiedziane, ale sugerowane. Kiedy ktoś mówi „nie szanują mnie”, „nie ufają mi”, „nie lubią mnie”, ma na myśli „powinni mnie szanować”, „powinni mi ufać”, „powinni kochaj mnie". Dlaczego to się stało? „Chciałbym, żeby tak było” to nie to samo, co „tak powinno być”. Te wymagania, które sobie stawiasz, zwykle dotyczą wszystkich innych. Jeśli pozwolimy innym łamać te zasady, pozwolimy sobie na to samo. Prawie wszystkie kłótnie wynikają z pozycji „nie powinieneś/musisz”. Globalne oceny wartości człowieka. Czy kiedykolwiek pomyślałeś o czymś w stylu: „Jestem głupcem!”, „Jestem złą matką!” , „Jeśli nie osiągnę sukcesu, jestem bezwartościową nicością.” ”, „Jeśli się mylę, jestem idiotą!”, „Skoro wszyscy mnie opuszczają, jestem brzydka i niegodna Miłość!" lub „Jeśli mnie opuści, to będzie głupcem!”, „Jeśli nie zdam tej rozmowy kwalifikacyjnej, to będę frajerem i frajerem”. Znasz kolejny błąd w myśleniu – globalną ocenę wartości człowieka? Oznacza to, że istnieje pewna skala, według której możemy oceniać siebie i innych, że są ludzie bardziej wartościowi i inni, którzy są tacy sobie, dopóki nie zrozumiemy, że nasza wartość jako jednostki nie zależy od obecności relacje, osiągnięcia, ilość dyplomów i nagród, a jeśli nie nauczymy się oceniać swoich działań, a nie siebie, doprowadzi to do depresji i wywoła całą gamę nieprzyjemnych emocji. Tak, może mi się nie udać, mogę podejmować złe decyzje, popełnianie błędów jest normalne i bardzo ludzkie. Być człowiekiem oznacza mieć słabe i mocne strony, nie być idealnym. Z szacunkiem i troską, konsultacja z psychologiem Julią Kuntysh. Poprzednie wpisy na temat błędów w myśleniu: Błędy w myśleniu. Myślenie czarno-białe Błędy w myśleniu. Katastrofizacja + „czytanie w myślach” Jeśli masz dość samodzielnego radzenia sobie, zapraszam na konsultację! WhatsApp, Telegram, Viber +7 921 993-16-39