Dzieci od najmłodszych lat starają się być takie jak rodzice, postrzegając ich zasady i zachowania jako doskonałe i stanowiące wzór do naśladowania. Jednak w miarę dorastania dzieci mogą zacząć wątpić w to, że ich rodzice są doskonali. Przecież dzieci są z natury odkrywcami, poznają świat poprzez porównywanie działań innych ludzi i wyznaczanie granic własnych możliwości. Rozpoznają każdy fałsz i nie tolerują hipokryzji. Dzieci chcą być kochane i szanować swoją osobowość. Najważniejszą rzeczą, jaką rodzice powinni dawać dzieciom, jest miłość. Stały, głęboki kontakt psychologiczny między członkami rodziny uchroni Cię przed wieloma błędami i nie doprowadzi w przyszłości do braku szacunku ze strony młodszego pokolenia. Kontakt nie powstaje sam, rodzice muszą go kształtować od pierwszych dni życia dziecka więź wzmacnia się, gdy dziecko stale odczuwa miłość, przejawiającą się we wszystkich aspektach zachowań rodzicielskich - słowach, czynach itp. A jeśli w dzieciństwie wystarczą uśmiechy, delikatny głos i delikatne dotyki, to w szkole i okresie dojrzewania konieczne jest przeprowadzenie dialog z dziećmi. Jednak to właśnie w komunikacji z dzieckiem rodzice popełniają najwięcej błędów. ♦ Do najważniejszych należy narzucanie woli i używanie słów „musi”, „obowiązkowy” bez dyskusji i uzgodnień, bez szacunku dla osobowości dziecka. . Dziecko rozumie, że jego zdanie nic nie znaczy i po prostu musi być posłuszne. Przy takim podejściu trudno liczyć na wzajemne zrozumienie, a z wiekiem syn lub córka odejdą, a następnie całkowicie zignorują zdanie rodziców. Jest to jednak jedna z form braku szacunku.♦Chłód emocjonalny w stosunku do dzieci jest charakterystyczny dla rodzin, które wierzą, że okazywanie miłości doprowadzi do zepsucia dziecka. Żyjąc w takim środowisku, dzieci czują się bezużyteczne i w odpowiedzi przestają czuć przywiązanie do rodziców (lub przywiązanie jest bolesne i poprzez urazę). Z wiekiem narodzi się całkowita obojętność, a to jest jeszcze gorsze niż brak szacunku.♦Dzieci, obserwując rodziców, źle reagują na ich niekonsekwencję w opiniach i działaniach. Na przykład ojciec obiecywał wieczorem pójść z synem na ryby. ale nad ranem zmienił zdanie, decydując się na dłuższy sen. Jeśli będzie to pojedynczy epizod, chłopiec będzie po prostu zawiedziony, ale jeśli takie sytuacje będą się stale powtarzać, to syn przestanie ufać słowom ojca i z czasem straci do niego szacunek. Surowe ograniczenia nie dadzą dziecku na to szansy wyrazić swoją osobowość. W efekcie będzie dorastał z kompleksami niższości i będzie za to obwiniał swoich rodziców. Jeśli w przyszłości pójdzie ścieżką buntu, całkowicie zignoruje opinię starszych, a jeśli przyjmie postawę pokory, najprawdopodobniej doświadczy nienawiści, nie okazując jej na zewnątrz. ♦Obłuda jest najpoważniejszym błędem w wychowaniu dzieci . Dzieci uwielbiają słuchać wszystkiego, co mówią rodzice, a jeśli nagle zorientują się, że prawda rodziców jest inna w różnych sytuacjach, przeżywają szok. Na przykład dziecko słyszało, jak matka mówiła ojcu, że uważa go za mądrego i odnoszącego sukcesy, ale w rozmowie z koleżanką nazwała go słabeuszem. W takich sytuacjach najpierw pojawia się zamieszanie, a potem irytacja. Z biegiem czasu doprowadzi to do braku szacunku.♦Niepochlebne porównania dziecka, pozbawienie go prawa do własnej opinii, krytyki i tysiące innych podobnych powodów pomogą wzmocnić lekceważącą postawę wobec rodziców. Wychowywanie dzieci jest w twoich rękach!