Od autorki: artykuł oryginalny - „Chcę odpocząć!” – często słyszymy takie słowa obok nas. Albo wymawiamy je sami – ze smutkiem, że nie możemy tego zrobić, z radością ze zbliżających się wakacji, wyczerpani długim dniem pracy biurowej… Po przeczytaniu tytułu tego artykułu wielu będzie zaskoczonych. Przecież to oczywiste: gdy ciężko pracujemy fizycznie, męczymy się. Jeśli ciężko pracowaliśmy, dużo zrobiliśmy lub wiele przeszliśmy, czujemy się zmęczeni. Jednak kwestia, którą chciałbym dzisiaj rozważyć, nie dotyczy pracy fizycznej ani zmęczenia fizycznego. Dlaczego kobiety się męczą i jak zachować formę, gdy jest taka potrzeba? Kiedy coś analizujemy, tworzymy, fantazjujemy, sprawdzamy lub czytamy, w pewnym momencie zaczynamy odczuwać zmęczenie. Z mojej praktyki wynika, że ​​największe zmęczenie odczuwamy właśnie wtedy, gdy przez długi czas zajmujemy się czynnościami związanymi z poznaniem i myśleniem w ogóle. Naukowcy ustalili i potwierdzili, że sama praca umysłowa i aktywność mózgu nie prowadzą do zmęczenia. Nasz mózg może pracować bez zmęczenia przez wiele godzin z rzędu. Dlaczego zatem czujemy się zmęczeni po długotrwałej aktywności umysłowej? Proszę zwrócić uwagę na swoje ciało. Posłuchaj siebie właśnie teraz. Jak siedzisz, w jakiej pozycji? Czy Twoje plecy są proste? Czy jesteś zrelaksowany czy spięty i ogólnie czujesz się komfortowo? Co się teraz dzieje z Twoją twarzą? Czy pomiędzy brwiami występuje napięcie mięśni? Czy poruszają się policzki lub szczęki, co robi język? Przenieś swoją uwagę na ramiona, na okolice kołnierza. To właśnie w tym miejscu zmęczenie pojawia się najczęściej, jednak u kobiet zmęczenie to występuje częściej i jest większe niż u mężczyzn. Przenieś swoją uwagę na nogi, poczuj je, czy leżą na podłodze, czy skrzyżowane? A może siedzisz w jakiś szczególny sposób? W jakich częściach ciała odczuwasz teraz napięcie? Jeśli Twoje ciało nie jest zrelaksowane, oznacza to, że jest coś, co prowadzi do napięcia mięśniowego i emocjonalnego, a co za tym idzie – napięcia. Trzy przyczyny zmęczenia: Pierwszą jest stres emocjonalny, a nawet przeciążenie. Drugi to niepokój, zmartwienie, strach. Trzeci to napięcie. Napięcie cielesne lub fizyczne. Powstaje pytanie: po co Ci teraz tak duże napięcie? Dlaczego ciągle jesteśmy w tym stanie? Istnieje opinia, że ​​trudna praca wiąże się ze stresem. A jeśli będziemy się napinać podczas wykonywania tej pracy, to będzie ona wykonana lepiej, szybciej, wydajniej itp. A potem przenosimy ten nawyk na dowolne inne zadanie, zaczynając wykonywać każdą, nawet nawykową czynność, z napięciem. Prowadzi to do zmęczenia i marnowania energii. Sił zostaje coraz mniej, nie relaksujemy się – wtedy słychać słowa „Chcę odpocząć!”. Osiąganie celów staje się coraz trudniejsze. Ostatecznie nie mamy już sił na rodzinę, na radość, na życie. Dlaczego to się dzieje? Najczęściej jest to nawyk, po prostu nawyk bycia spiętym. Nie mówię tu o tych momentach, kiedy jesteś pod wpływem stresu emocjonalnego, kiedy coś Cię niepokoi. To osobny temat, nie poruszany w tym artykule. Co zrobić, gdy niepotrzebnie odczuwasz napięcie fizyczne? Odpowiedź jest prosta – trzeba nauczyć się relaksować. Naucz się relaksować podczas każdej pracy. Jeśli stoisz, nie musisz w tym momencie obciążać pleców, ramion, ramion i szyi. W ten proces zaangażowane są tylko twoje nogi, jeśli oczywiście stoisz prawidłowo. To samo dotyczy każdej innej sytuacji. Jeśli siedzisz i wykonujesz pracę związaną z aktywnością umysłową, nie ma potrzeby, aby Twoje ciało było napięte. Na przykład, jeśli podczas rozmowy będziesz spięty, twój głos będzie napięty. Ale jeśli się zrelaksujesz, Twój głos będzie brzmiał komfortowo i harmonijnie. To jest trudne? Niezwykłe? Trudny? Zróbmy to teraz razem. Po przeczytaniu artykułu upewnij się, że nikt Ci nie przeszkadza przez pięć minut. Aby ignorować dźwięki, możesz założyć słuchawki. Praktyka relaksacyjna: Zacznij od: