Od autora: www.zazerkalie.ucoz.comVersion:1.0 StartHTML:0000000167 EndHTML:0000014480 StartFragment:0000000451 EndFragment:0000014464Jedzenie to nie tylko fizjologiczny akt nasycenia i pozyskiwania składników odżywczych dla organizmu organizm, zawiera także element psychologiczny. Odżywianie odgrywa dużą rolę w życiu człowieka. Co więcej, od urodzenia, od momentu karmienia piersią, ludzie mówią: „Mleko matki przekazuje dziecku nastrój” i jest to prawdą. Bardzo ważne jest, aby mama czuła się dobrze w czasie karmienia, ponieważ jeśli odczuwa niepokój, dziecko może odczuwać ból brzucha lub inne bolesne objawy w organizmie. Na przykład, jeśli matka je ze zdenerwowania, wówczas dziecko najprawdopodobniej będzie miało w przyszłości taką samą reakcję. A reakcje alergiczne często wynikają z jedzenia, które zostało zjedzone w niepokojących okolicznościach; na przykład rodzice kłócą się, ale czas karmienia już nadszedł i w tak podekscytowanym stanie dziecko jest karmione. Począwszy od trzeciego do piątego roku życia kształtują się cechy charakteru i osobowości: umiejętność dokonywania wyborów, poczucie własnej wartości, niezależność; lub cechy odwrotne: niepewność, zależność od opinii i pragnień innych, może przybrać postać uzależnienia od jedzenia, tytoniu, alkoholu lub narkotyków. Udowodniono naukowo, że najgłębsze zaburzenia psychiczne, z wyjątkiem endogennych, mają swój początek w dzieciństwie. Konkretnie uzależnienie to problem, który rozwija się w odpowiednich warunkach w wieku od trzech do pięciu lat. Ważne jest, aby dziecko samo mogło wybierać, co chce jeść. Biorąc pod uwagę nasze tradycje społeczno-kulturowe i możliwości materialne wielu rodzin, możemy zaprosić dziecko, aby samo wybrało, czego chce z produktów znajdujących się na stole, na przykład w przedszkolu, szkole, na obozie; lub, które są dostępne w domu, oferując do wyboru - „Co wybierasz sałatkę czy zupę”. Ważne jest, aby samemu określić, kiedy jeść. Kiedy pojawia się głód, ważne jest również rozważenie okoliczności i możliwości. Przykładowo, dziecko jest zdenerwowane i nie chce jeść, a następny posiłek jest kilka godzin później i w tym okresie najprawdopodobniej zgłodnieje i zacznie prosić o jedzenie. Jeśli to możliwe, możesz zaoferować mu przekąskę, ale jeśli zwyczajowo jesz o określonej porze, nie podawaj mu jedzenia, w przyszłości dziecko przywróci swój własny reżim. Jeśli będziesz nalegać, nie będzie z tego żadnych korzyści. Po pierwsze, takie jedzenie będzie grudkowate, pamiętaj o tym, gdy jesz w stresującej sytuacji lub w pośpiechu, nawet najlżejszy pokarm powoduje uczucie ciężkości w żołądku. Po drugie, pozbawia Cię to przyszłej możliwości dokonywania wyborów w różnych sytuacjach życiowych, uczenia się zaufania do siebie, a co za tym idzie, posiadania zdrowej samooceny i niezależności. Ważne jest, aby samodzielnie określić ilość zjadanego jedzenia. Naturalnie dziecko zawsze musi samodzielnie określać ilość zjadanego pokarmu, w przeciwnym razie zapomni, jak wyczuć próg sytości i głodu. Ilość jest również bezpośrednio związana z wrażliwością: emocjonalną - umiejętnością odczuwania emocji innych i wyrażania własnych, wrażliwością na niebezpieczne sytuacje - instynktem samozachowawczym. We wczesnym dzieciństwie kształtowanie się procesów psychicznych jest w dużej mierze zależne w jaki sposób zaspokajane są naturalne potrzeby. Jak je dziecko w wieku od trzech do pięciu lat: czy łatwo mu wybrać, co chce jeść, czuć, kiedy jest głodne i ile zjeść, czy może trochę opóźnić jedzenie, a także w razie potrzeby , przestrzeganie diety, pokazuje, jak dobrze uformowały się te procesy. Jeśli to wszystko będzie dla dziecka łatwe, to w przyszłości będzie mogło cenić siebie i innych, chronić siebie i swoich bliskich. To osoba pewna siebie, mająca „oparcie pod nogami” i na którą nie mogą mieć wpływu niczyje „dobre rady” ani złe towarzystwo. Często pojawia się pytanie: czy dziecko wychowywane w oparciu o wolny wybór nie będzie rosło bez kontroli nad sobą? - „bezpłatny”, roaming?.